من

رویش

راز

1. راز
2. رویش
3. به تو
4. در تو آن دیدم
5. خدایی کآفرینش در....
6. کلمه
7. آیا خدایی هست ؟
8. عشق ورزی
9. زمزمه
10. در حضور ابدیت
11. یگانه
12. خود
13. و خدا
14. غمزه
15. انعکاس
16. دوستی
17. سهراب نامه
18. زندگی
19. من
20. مرگ
21. دریا
22. خاطرات
23. تهی ام
24. بی نیاز
25. چه بگویم ؟
26. خاتمه

پرچم

1. درمان
2. پناه
3. جرم
4. مرثیه
5. سرزمینم
6. پرچم
7. اوستا
8. آزادی
9. هشدار
10. عدالت
11. لحظه ها
12. معمای وجود
13. آسمان
14. اشرف مخلوقات
15. غرب
16. مغز من
17. صرع
18. رهایی
19. رهگذر
20. سرانجام

تماس مستقیم با شاعر :amir.arvin@yahoo.com

نه جای دیگر

امروز روز پرواز است
اگر چه نشسته اینجا
دراطاقک نیاز
لیک ذهن را پرواز دهم
اگر چه ندانم آن سرزمین کجاست؟

دل را به تعطیلات برم
به زیر خورشید تابان
بگذارم فریاد زند، بِدَوَد
بدور از قانون و مجازات زمان

روح را رها کنم تا چرخی زند
چه باک
اگر نگاه نامحرمی
هوس بر اندامش زند!

به غریزه فرصتی دهم
که رود در پی ارضاء خویش
مست و خمار بازگردد
برود آرام در بستر خواب خویش

نمیخواهم بدانم مسیر کجاست، مقصد کجاست؟
می خواهم بیهوش شوم همینجا
در زمان حال
آنجا که همه بی خبرِی است
بدور از هر چه قیل و قال

هراس

گاهی اوقات
قطره های شک
می بارند بر زمین باورم
و گیاهان امیدم آفت می زنند
فکر می کنم
چه فایده داشت
اینهمه وجین کردن دل؟
چه فایده داشت
آبیاری احساس
و ریشه دواندن به اعماق وجود؟

تا به کِی آوندهایم
تهی ز حقیقت؟
تا به کِی سبزی برگهایم
وابسته به نور؟

نمی دانم کِی کلروفیل
به واژه نامه پیوست؟

که من فهمیدم
باور من به رشد
تنها یک اعتیاد است
به نور!

و من ناگهان
از زرد شدن ترسیدم!

صعود

آنقدر رشد خواهم کرد
که پرندگان
در آرزوی نشستن بر شاخه هایم
به کلاس پرواز روند

پس از فتح جوّ زمین
به شکار خلاء خواهم رفت
می روم به دنبال سرزمین موهومی فرشتگان
آنجا که هزاران آرزو
در صف طویل نوبت
یکی یکی مردود می شوند
می روم به سرزمین عصیانی شیطان
به اوج هرج و مرج

این دو را چه سخت در رقابت دیدم
جام ایمان را
گاه در دست این
و گاه در دست آن دیدم

من فراتر از ایمان خواهم رفت
من بالاتر از وحدت
به آنجا که هیچکس نداند کجاست، خواهم رفت!
 

خرید

به مغازهء آرزوها رفتم
آرزوها همه جنس
ابریشم، کتان، ساتن
همه رنگ
زرد و قرمز عنابی

بر سر دَخل خدا را دیدم
رؤیا را متر می زد

انسانها را دیدم
همه در حال چانه زدن

به خودم گفتم
بخَرم، نخرم؟

تهی از مغازه بیرون آمدم
آرزوها را پشت سر گذاشتم
سوار تاکسی تنهایی شدم
و آدرس دلم را به او دادم
و دور گشتم ز شهر بیهودگی

خمار

زندگی یک تپش قلب پیوسته است
بوم، بوم، بوم
آواز نیاز
در انعکاس بی کرانگی
و شهوت رسیدن
در لحظه لحظهءاوج گیری روح

هنگامیکه جرعه جرعهء عمر را سر می کشی
و زمان در رگهایت جاری می شود
در خمارِی بودن
رؤیاهایت را حلقه حلقه دود می کنی
و در همآغوشی عشق
نطفهء یگانگی را بارور می سازی

تبلیغات

روز اول که پوستر عشق را
روی دیوار قلبم دیدم،
باور کردم!
نفهمیدم از اوّل که آنهم یک تبلیغه
عکسش قشنگتر از خودشه!
وقتی رفتم که امتحانش کنم
یا برای قلبم تنگ بود یا گشاد

حالا فعلاً تو رژیمم
گفتم یک خورده احساس کمتر بخورم
شاید که بالاخره اندازه بشه!

حالا هر روز از جلوش رد می شوم
نگاهش می کنم
و خودم را سایز می زنم!

همینجوری شدکه یاد گرفتم
رؤیاهایم را قیچی کنم رو الگوی حقیقت
و بپیچم دور قلبم
که خدای نکرده
ار سرمای قلب آدمها
سرما نخوره!

بیماری دل

به عیادت صمیمیّت
در بیمارستان دل رفتم
بر روی در نوشته بود

خطر مرگ!
مبتلا به میکروب غربت

از پشت شیشه نگاهش کردم
چه لاغر شده بود و چه نحیف می نمود
دانستم که روز وداع نزدیک است

مُشتهایش را باز نمود
کف دستش
قطره های اشکم بود
که روزی به او بخشیدم

به چشمهایم دست کشیدم
خشک بودند

اختیار

نمی دانم که ما خوشبختیم یا بدبخت؟
خوشبخت، زیرا عصر ما، عصر تکنولوژی است، عصر همانند سازی، عصر آفریدن
و بدبخت، زیرا که روح ما، خم و ناتوان زیر بار اطلاعات به ذهن حمّالی می دهد

خوشبخت که می توان با جت سریع و سیر، دنیا را کمتر از یک روز دَرنَوردید
و بدبخت که در فشردگی زمان و در حسرت تعطیلات
تنها می توانیم قدم هایمان را از ماشین تا اطاقک کار بشماریم

خوشبخت که می توان کتاب را به صورت الکترونیک خواند و کاغذ مصرف نکرد
و بدبخت که دیگر مرگ درختان به قیمت یک جاده ما را سوگوار نمی سازد

خوشبخت که می توان کلاس عرفان در اینترنت داشت و پیر را پشت شیشه دید
و بدبخت که برای پرداختن کلاس روحمان را زیر منگنه میگذاریم و می فروشیم

خوشبخت، چون علم آنقدر رفته به پیش، که دنیا دگر دهکده ای است
و بدبخت که در این دهکده همه خسته، همه بیگانه، همه سرگردان

خوشبخت که انسانیم و فرشته ها به فرمان ما
و بدبخت که مختاریم
مختار که نابود سازیم مثلث روح و جان و تن
و برانیم گاری علم را در جادهء صاف بشریت

آزادی

در کلبهء دل،
سکوت دلنشین آزادی
در قصر بندگی،
ضرب و کوب رقصها همچون پُتک
کف دستی خاک،
امّا بارور
فرسخ ها کویر،
لیک تنها خار و مار
لحظه ای رؤیا در روح و ضمیر،
همچون بهشت
سالها روح و دلالت،
همچو دود اَندَر هوا
مُشتی آب از چشمه خوردن،
بَه زلال
تشنه لب،
دریا به دریا،
بی جواب

معکوس

1. معکوس
2. اختیار
3. آزادی
4. بیماری دل
5. تبلیغات
6. خرید
7. خمار
8. صعود
9. نه جای دیگر
10. هراس

ارتباط مستقیم با شاعر : avak_2001@yahoo.com

متن کامل در ادامه مطلب..

متن كامل در ادامه مطلب..

متن كامل در ادامه مطلب..

متن كامل در ادامه مطلب..

این روزها آرایش کردن برای دخترها کاملاً عادی شده است و بعضی از آنها اصلاً نمی‌توانند بدون آرایش باشند چون فکر می‌کنند آرایش است که آنها را زیبا نشان می‌دهد. کمی آرایش هیچ اشکالی ندارد اما آرایش زیاد اصلاً جالب نیست چون برای آقایون زیبایی طبیعی همیشه بسیار جذاب‌تر از صورت نقاشی شده بوده است. اگر می‌خواهید مردی دوستتان داشته باشد، فقط یک خط چشم باریک بکشید، کمی برق لب بزنید و کمی هو پودر روی صورتتان. همین کافی است. اگر زیاد آرایش کنید، مثل این می‌ماند که می‌خواهید چیزی را روی صورتتان پنهان کنید که دوست ندارید طرف‌مقابلتان ببیند. اگر خودتان اینطور فکر کنید، مطمئناً او هم همین فکر را خواهد کرد.

مردها به دخترهایی که زیبایی طبیعی دارند بیشتر جذب می‌شوند. حتی اگر روی صورتتان جای زخم یا کک‌ومک دارید، اگر واقعاً دوستتان داشته باشند، مطمئن تاثیر طبیعی انسان را درک خواهند کرد. به این معنی که همه ویژگی‌های شما را، مثل کک و مک، درک می‌کنند. حتی افراد معروف و مشهور هم این ویژگی‌های خاص را دارند اما به این معنی نیست که زیبا نیستند. اگر روی صورتتان جای زخم هست، این انتخاب شما نبوده است، چون تصادف و اتفاق پیش می‌آید. اگر صورتتان مادرزادی رنگ پریده است، تقصیر شما نبوده، شما همانطور به دنیا آمده‌اید.

گاهی اوقات عدم اطمینان ما به خودمان باعث می‌شود تظاهر کنیم کسی هستیم که نیستیم. باید دست از این بدلی بودن برداریم و اجازه بدهیم طبیعت روند خود را داشته باشد. اگر خودتان فکر نکنید که زیبا هستید، چه با آرایش و چه بدون آرایش، هیچوقت زیبا نخواهید بود. همه آدم‌ها از درون و بیرون زیبا هستند، بااینکه خداوند ما را متفاوت خلق کرده است، همه ما خاص هستیم که باعث زیبا بودن ما می‌شود. هیچکس زشت نیست، زشتی فقط یک واژه است. اما زیبایی همه آن چیزی است که ما را احاطه کرده است، از همان لحظه‌ای که چشم‌هایمان را باز می‌کنیم و تا آن لحظه‌ای که آنها را می‌بندیم. عادت کنید که خودتان را زیبا خطاب کنید و هیچ آرایشی باعث نمی‌شود این حس در شما ایجاد شود که زیبا هستید.

برخی خانمها نیز تصور میکنند با انجام انواع و اقسام عملهای زیبایی و بدست آوردن یک چهره مصنوعی جذاب تر میشوند که این تصوری کاملاً اشتباه است چرا که صورت و اندام مصنوعی حس جذابیت طبیعی را از بین برده و باعث کاهش آن میگردد.

منبع: مردمان

آیا همیشه برای بیان افکار و نظراتتان مشکل دارید؟ این روزها همه دوست دارند فقط حرف بزنند و گوش نمی‌دهند. در عصر امروز هیچکس دوست ندارد مثل سایه‌ای در اجتماع زندگی کند و بیان افکار و عقاید برای هرکس یک اولویت است.

اینکه بتوانید حرف‌هایتان را بزنید و مهمتر اینکه کسی باشد که به حرف‌هایتان گوش دهد حس عالی است. اما چطور می‌توانید به روشنی نظراتتان را بیان کنید و مطمئن باشید که به شما گوش می‌دهند؟

متن كامل در ادامه مطلب..

متن كامل در ادامه مطلب..

همه دوست دارند بهترین باشند. اما اغلب افراد، معمولاً تنها در یک یا دو زمینه خاص فوق العاده هستند. برای مثال بعضی آدم ها در خواندن، رقصیدن، و یا هر قابلیت خاص دیگر، فردی شاخص شناخته می شوند. ممکن است

میان من و تو

میان من و تو
لحظه ها پرزخالی
سکوت و تنهایی است
تو می گریزی زمن و
من زغربت و فراغ از تو
چه شد که عشق با همه ابهتش
به پوچی فاصله ها تن داد و گریخت
میان من و تو
کویر در کویر تنید
و بیابان در بیابان زایید
چه دیده بود دلت
در سراب
که این چنین
هزار آینه در هم شکست و دوید
 

معجزه کور

مرا ببخش

شیطان

نهایت

یادگاری

روی دیوار دل تو
من یه یادگاری بودم
نه یه پیچک که بتونه
جون بگیره توی سینه ات
قسمتم نبود که با تو
تا آخر قصه بمونم
شایدم قصه همین بود
که من از تو جا بمونم
رفتی و مونده هنوزم
رد دشنه هات روپشتم
کاشکی می شد که یه روز
تو رو جایی گیر بیارم
روبروت خیره بمونم
ته چشماتو بخونم
که خودت بگی ببینم
که می گی دوستت ندارم