روانشناسی مُدرن

39.بگویید ((من))!

ما اکثرا عادت کرده ایم,دیگران را مقصر نابسامانی زندگی با خود بدانیم و خودمان را عامل موفقیت! اگر فرزند ما در مدرسه قبول شود,می گوییم: ((قبول شد)),ولی اگر تجدید آورد, می گوییم: ((تجدیدش کردند)) در زندگی هم همین طور است.اگر پیشرفتی در زندگی شما بوده است,حتما بخاطر هر دو شماست. هم زن و هم مرد در این موفقیت شریک هستند و اگر شکست هم هست,مربوط به هر دو طرف می شود.بارها مشاهده می شود که فرزندی موفق می شود,مادرش می گوید: ((شیر ما را خورده است!)) و اگر شکست نخورد,می گوید:  ((مثل پدرش کم استعداد است!)) چرا؟ فرزند شما,حاصل تربیت دو طرف است.هیچ وقت نگویید,مادر یا پدر او را تربیت کرده است.اگر می گویید مادرش او را این گونه تربیت کرده,پس معلوم می شود که شما از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده اید و همه مسئولیت ها را به خانم واگذار نموده اید و حالا با خیال راحت می گویید: ((مادرش مقصر است.)) باید عنان زندگی و تربیت را در دست بگیرید و هر دو با هم باشید,زیرا فرزند,حاصل زندگی مشترک زن و مرد است.همواره بگویید: ((من چه کرده ام؟ من چه نوع تربیتی داشته ام؟ من کجا کوتاهی کردم؟ نقش من در زندگی چیست؟ من چه وظیفه ایی دارم؟این وظیفه ی من است که ایجاب می کند..))این باعث می شود انسان به خودش بیاید و در رفع موانع موجود بکوشد.

38.مدیریت حل مشکلات

هیچ زندگی یی بدون مشکل نیست.هر کس در زندگی به نوعی دارای مشکل است.قرار نیست که مشکلات در زندگی شما رسوخ کند و آن را تحت تاثیر قرار دهد,زیرا در این صورت مشکلات باعث ناراحتی شده و اثرات نامطلوبی بر زندگی دارد:

1.کم کم شما به واسطه ی عصبیت و غم,بیمار می شوید.

2.شاید عصبی شوید و بعضی مواقع به حد انفجار برسید و فریادی بزنید که عواقب خطرناکی داشته باشد.

3.ارتباط شما به واسطه ی غم و غصه,با دیگران قطع خواهد شد.

4.امید و موفقیت را از شما خواهد گرفت و موجب ترمز زندگی می گردد.

5.فرزند و همسرتان از رفتار شما خسته می شوند.

6.نه تنها مشکل حل نمی شود,بلکه اضافه می گردد.

پس بکوشید در موقع بروز مشکلات,یک مدیریت بحران تشکیل دهید و ببینید راه حل چیست.آن گاه به طور منطقی,مشکل را آرام آرام از جلو راه خود بردارید.در بعضی شرایط اگر نمی توانید از دیگران کمک بگیرید,کاری نکنید که بعدا پشیمان شوید.در مواجهه با مشکلات عجله نکنید و صبور باشید و یا توکل بر خداوند بزرگ و توانایی و استعداد خود,مسئله را آن قدر تجزیه و تحلیل کنید تا حل شود! زیرا برای حل یک مشکل,صدها راه وجود دارد.

37.چه بخواهید و چه نخواهید,شما با همسرتان ازدواج نموده اید

چه بخواهید و چه نخواهید,شما با همسرتان ازدواج نموده اید;چه دلخواه شما باشد و یا از او سیر شده باشید,باید موقعیت فعلی تان را بپذیرید.معمولا افراد,خودشان دست به انتخاب زده اند و همسر خود را برگزیده اند.در روزهای اول,آن قدر عاشق همدیگر بوده اند که روزی چندین بار تلفن می زدند و همدیگر را می دیدند,ولی فعلا بعد از چند سال,دیگر آن طراوت زندگی تمام شده است و به اصطلاح از همدیگر سیر شده اند! گاهی هنگام بروز مشکلات و ناراحتی ها مشاهده می شود که مرد و زن می گوید: ((من می خواستم با فلانی ازدواج کنم,ولی حالا بیچاره شدم!)) این حرف چنان خطرناک است که زندگی شما را به آتش می کشاند و این گونه خود بذر شک و حسادت را کاشته اید.شاید هرگز نتوانید این جمله را از ذهن همسرتان پاک کنید.واقعا چه معنی دارد,اگر زنی بگوید: ((من میخواستم با پسر عمه ام ازدواج کنم, در حالی که تو را انتخاب کردم.)) این کلمات باعث می شود,تمام ذهن شوهر را درگیر سر عمه اش نماید که آیا قبلا با خانم من آشنا بوده است و هزارن فکر دیگر.فرزند شما هم اگر بشنود,برایش برایش واقعا انزجار آمیز است و او هم هر موقع ناراحت شود, شاید تصور کند,کاش پدرم پسر عمه مادرم بود و مصیبت های دیگری که به دنبال آن می آید!شوهر هم هرگز اجازه ندارد بگوید: ((می خواستم با دختر خاله ام ازدواج کنم.)) آسیب این کلمه,خیلی بیشتر است و تا عمر دارید باید با هرچه خاله و دختر خاله هست,قطع رابطه کنید وگرنه زندگی شما جهنم خواهد شد!

36.حرف زدن

آقایان باید بدانند که خانم ها نیاز به صحبت کردن دارند.اگر شما بتوانید کاری کنید که آنها در روز حداقل 15 تا20 دقیقه حرف بزنند,دیگر طلاق مفهومی نخواهد داشت!شوهری که آموزش می بیند تا با همسرش حرف بزند و به حرف های او گوش دهد,قلب خانم را برای همیشه تسخیر نموده است.اگر مرد میان صحبت کردن,زن را نادیده بگیرید,حتما همسرش کم کم عصبی و کم حوصله خواهد شد و دایم می خواهد با عبارات منفی و بگو و مگو بحث را شروع کند.

فریاد زدن این است: ((لطفا به حرف من گوش بده!می خواهم آنچه برایم اتفاق افتاده,برایت بگویم!)) او پند و راه حل نمی خواهد,فقط می خواهد بگوید: ((حرف هایم را بشنو و به من اهمیت بده!)) در رابطه با فرزندان نیز چنین است.فرزندان شما چه پسر و چه دختر,می خواهند حرف بزنند و از شما تایید بگیرند.بی تفاوتی شما باعث خواهد شد,حرف ها را درونی کنند و شاید برای همیشه خلاقیت و توانایی سخن گفتن آنها در نطفه خفه شود! خواهان این باشید که برایتان صحبت کنند;پس چه برای همسر خود و چه برای فرزندتان موقعیتی را ایجاد کنید تا بتوانند حرف بزند,درد دل کنند و خود را بروز دهند.

 35.خنده,بیشتر از گریه!

در زندگی بکوشید بیشتر بخندید و کمتر گریه کنید;زیرا خنده صدها خاصیت دارد و می تواند نقش یک داروی ارزان قیمت را داشته باشد.خنده,مثل آب سرد برای رادیاتور ماشینی می باشد که داغ کرده است.کارشناسان اعتقاد دارند,مغز از خنده خنک می شود,احساسات ,مثبت تر می گردد و ضریب اطمینان ذهن و روان بالا می رود.خنده,طوفان مغز انسان است و مثل شوک عصبی خفیف می باشد.با خنده مقداری اکسیژن به طرف سلول های بدن,به ویژه سلول های مغزی می فرستیم.اگر در زندگی خسته و افسرده هستید,خنده بهترین درمان است.خداوند بزرگ سه ابزار مفید در اختیار انسان قرار داده که عبارتند از: خواب,امید و خنده.

اگر شما به عنوان یک مرد و زن در خانواده بخندید,صورتی زیبا و عمری طولانی خواهید داشت. خنده,فشار خون را می کاهد,تعادل ظریف هورمونی ایجاد می کند و باعث افزایش هورمون کورتیزول می شود.همچنین سر و تونین بدن و یادگیری را می افزاید,تعداد ضربان قلب و کلسترل خون را می کاهد,زخم معده را درمان می کند و باعث ترشح اندروفین می شود,خلاقیت در فرد زیاد کرده و از سکته های مغزی جلوگیری می نمایند.اگر می خواهید زندگی شما شیرین و شیرین تر شود,بکوشید موقعیت هایی را در زندگی ایجاد کنید که خنده پیش آید.عصبیت و ناراحتی را کنار بگذارید و تصور نکنید برای مهم جلوه کردن باید اخمو و عصبی بود;چون برخی می اندیشند برای حفظ ابهت خود باید بداخلاق باشند و به این صورت, قدرت خود را حفظ خواهند.کرد این درست خلاف روش زندگی شیرین است.

34.خلا عاطفی را پُر کنید

می دانید که پسر,دختر و حتا همسر شما نیاز به محبت و عاطفه دارند و شما باید این نیاز را تامین نمایید.توجه کنید,دختر شما از نظر عاطفی نیاز به جنس مذکر و مونث دارد.جنس مونث,مادر,معلم و یا دوستانش هستند,ولی جنس مذکر کیست؟غیر از شما,عمو و دایی او؟شما که صبح سر کار می روید,دختر خود را نمی بینید و شب هم که بر می گردید,او خواب است.پس چه کسی باید از نظر عاطفی او را سیراب کند؟اگر خدا نکرده با این خلا عاطفی به سن بلوغ برسد,می دانید با خود چه کرده اید؟بدون شک فردا نظاره گر خواهید بود که خلاء عاطفی او را کسی پُُر کرده است که هرگز تصورش را نمی کردید,یک نا محرم دیگر!اگر پیامبر بزرگوار اسلام (ص) الگوی شما هستند,می فرمایند: ((فاطمه پاره تن من است.)) ببینید چه قدر دخترشان برایشان مهم لوده است! شما چه عذری دارید؟ لابد می گویید: ((پول و یا بازار به جای دختر من است!)) بکوشید با او روابط عاطفی داشته باشید,با دخترتان دست بدهید, او را ببوسید که پاداش بوسیدن فرزند باز شدن یکی از درهای بهشت است.

شما مادر عزیز! خلا عاطفی پسرتان را جبران کنید.نگذارید آن قدر تشنه وارد جامعه شود که فردا ده ها دوست دختر داشته باشد!به این جمله خیلی دقت کنید که حضرت علی (ع) می فرمایند:

((فرزندان خود را مطلق با زمان خویش تربیت کنید.))

منظور,امروز است.نگذارید فرزند عزیز و معصوم شما با خلا عاطفی وارد جامعه شود,زیرا وقتی وابسته شد,دیگر شما نمی توانید کاری انجام دهید,به قول سعدی که می گوید: ((من با چشم خود دیدم که جانم می رود.)) و در آن صورت حتا مجبور می شوید,خودتان مجوز ارتباط پسر یا دختر خود را با یک نامحرم صادر کنید که معلوم نیست این ماجرا به کجا ختم شود.

در این باره پیامبر بزرگوار (ص) می فرمایند:

((خدا رحمت کند پدری را که یاور فرزند خویش است.))

این فرزند آنقدر ارزش دارد که حتا در جهان آخرت به فریاد انسان می رسد! روایتی از حضرت محمد (ص) است که می فرمایند:

((کودکان شما در بهشت همچنان زالویند,وقتی پدر خویش را دیدند,به لباس او می چسبند تا او را به بهشت ببرند!))

ایشان همچنین فرزند را به عنوان میوه ی دل انسان می شمارند.آیا کسی حاضر است,این میوه را از بی آبی خشک کند؟ پس مواظب باشید که می گویند:

گرگ اجل یک یک از گله می برد           این گله را بین که چه آسوده می چرد

امروز میبینیم که دختران و پسران بدون هیچ هدفی در سن و سال پایین عاشق می شوند و وابستگی های افراطی به وجود آمده و ازدواج های بی هدف صورت می گیرد و بعد هم طلاق ! نگذارید فرزندتان آن قدر خلا عاطفی شما را احساس کند برایش هیچ چیز مهم تر از یک دوست جنس  مخالف نباشد و بی تدبیر تن به ازدواج بدهد.

((پس با محبت خود,فرزند خویش را سیراب کن!))

33.تبعیض,کُشنده ترین رفتارها

به عنوان یک زن و شوهر,تبعیض را از صحنه ی زندگی برای همیشه پاک کنید و هیچ گاه بین فرزندان و اقوام,تبعیض قایل نشوید.مبادا مردی آن قدر برادر و خواهرش برایش مهم باشد که هر کاری داشته باشند,انجام دهد یا همیشه به خانه ی آنها برود,از پدرش و مادرش حمایت کند,با آنها به مسافرت برود,پول به انها قرض بدهد,ولی غافل از اقوام همسر خود و هیچ توجهی نکند و آنها را به حساب نیاورد! از همه تلخ تر و بدتر مانع از روابط همسر خود با اقوام یا پدر و مادرش شود! این کشنده ترین رفتار است.شما چه گونه می اندیشید که به خانمتان می گویید: ((به برادر یا خواهرتان احترام بگذارد و غذا درست کند,ولی شما اجازه نمی دهید متقابلا او چنین کاری را انجام دهد؟)) یا شما خانم عزیز! دایم خواهر و برادرتان در منزلتان هتل کرایه کرده باشند,ولی به محض اینکه خواهر شوهرتان وارد می شود,عبوس شوید! این گونه رفتارها در زندگی مربوط به انسان هایی با کمبود شخصیتی ست که نمی توانند خودشان را با دیگران وفق دهند.شما اگر استعداد و هوش را قدرت سازگاری تعریف نموده اند و شما که نمی توانید با برادر یا خواهر همسرت کنار بیایید و روابط سالم برقرار کنید,بهره ی هوشتان را بسنجید و در صدد تقویت استعداد خود باشید.آن قدر این ارتباط ها مهم است که روانشناس بزرگ تاریخ, حضرت محمد (ص) می فرمایند:

((صله ی رحم بر عمر آدمی می افزاید و صدقه ی نهانی آتش خشم پروردگار را فرو می نشاند و ثواب صله ی رحم را زودتر از همه اعمال می نویسند. ))

همچنین می فرمایند:

(( بهترین مردم کسانی هستند که با خویشان مهربان ترند! ))

همچنین بکوشید عدالت را در روابط بین اقوام همسرتان بر قرار سازید.نکته ی دیگر اینکه,مبادا در مورد فرزندان خود نیز تبعیض قایل شوید;زیرا بسیار خطرناک است! خدا هر چه را آفریده, خوب آفریده است این ما هستیم که با دید بسیار ضعیف خود قضاوت می کنیم که چه کسی بهتر یا چه کسی بدتر می باشد.فرزند شما هم در هر شرایطی قرار دارد با توجه به تربیت و خون شما شکل گرفته و اگر بد است,باید ببینید چرا و به دنبال راه حل باشید.اگر به او بگویید: ((برادر یا دختر عمه ات بهتر است,تو مثل او باش!)) فقط دانه های حسادت را در این میان کاشته اید.

32.ویروس زندگی

انسان خود دارای عقل و شعور است,باید واقعیت ها را ببیند و بدون منطق قضاوت نکند.در زندگی ها بارها نظاره کرده ام که زن یا مرد پای حرف های دیگران می نشینند و به اصطلاح معروف (( مُخ آنها به کار گرفته می شود)) و آن قدر دهن بین هستند که تحت تاثیر قرار گرفته و حرف های دیگران را ابراز می کنند و بر سر همسرشان می کوبند! اگر شما فردی را به عنوان همسر انتخاب کرده اید,چرا در هنگام انتخاب,حرف های دیگران را گوش ندادید و حالا به فکر افتاده اید؟ طبق تحقیقات انجام شده,85% از حرف های دیگران یک ریشه ی حسادت,دخالت,انتقام ضربه زدن دارد.یعنی اینکه فردی می خواهد از همسر شما انتقام بگیرد,شما را غافلگیر می کند و شما هم آدمی ساده و زبان بین,تصور می کنید آنها دوست شما هستند.به خانه می آیید و شروع می کنید,ویروسی را در زندگی خود می ریزید.این ویروس ها,روز به روز زیادتر می شوند تا سیستم زندگی شما را نابود می کنند.هر کسی هر چه می گوید,بگوید,گوش کنید و بعدا از ذهنتان خارج نمایید و تصور کنید چه قدر زشت و بی معنی ست مردی حرف یک آدم مغرض را گوش کند و بیاید در مقابل فرزندش که عاشقانه در انتظار اوست,به خانمش عکس العمل نشان دهد و بگوید: ((می گویند تو این گونه هستی!)) و حس بدبینی را نسبت به مادر و خواهر یا همکار خود ایجاد کند و دیگران هم کنار بنشینند و بر سادگی شما بخندند!یا زنی که حرف مادر,خواهر یا کس دیگر را گوش کند و شوهرش را زیر سوال ببرد.هرگز این گونه حرف ها را گوش نکنید و اصلا حرف دیگران در شما اثر نکند.

پیامبر بزرگوار (ص) می فرمایند:

((در روز واپسین گناه بیشتر است که سخن گوید درباره ی آنچه نمی داند.))

 3۱.چتر باران

این داستان را بخوانید: ((باران گرفته بود.مردی با چتر خود از خیابان می گذشت که دوستش او را دید و نزد او امد.هر دو زیر چتر رفتند تا خیس نشوند و به منزل رسیدند.بعد از چند روزی,دوباره همدیگر را ملاقات کردند.مرد چتر دار به دوستش گفت:اگر آن روز چتر نداشتم,خیس می شدی.دوستش گفت:بلی!خیلی ممنون!

دوباره بعد از چند روزی,همدیگر را ملاقات کردند.باز مرد چتردار به دوستش گفت:اگر آن روز که باران می آمد,چتر نداشتم,خیس می شدی.او نیز مجددا تشکر نمود.اما بعد از مدتی دوباره به هم رسیدند.این بار دوست بی چتر قبل از اینکه دوستش حرف بزند,او را کنار استخر آبی در یک پارک برد و با لباس به داخل آن استخر شیرجه رفت و آمد بیرون. گفت: ((آیا در آن روز بارانی,بیش از این خیس می شدم؟پس دیگر دست از سرم بدار!))

در زندگی اگر کاری برای همسرتان می کنید,هرگز بازگو نکنید و به رُخ او نکشید,زیرا ارزش آن کاملا از بین می رود و خودتان را نیز سبک کرده اید.وقتی به مناسبت روز زن یک چادر برای همسرتان می خرید,کاری بسیار خوب است و قابل توجه;اما اگر فردای ان روز بر اثر یک مشکل یادآوری کنید که دیروز چادر خریدم,ارزش کارتان را 50% کاهش داده اید.اگر روز دیگر برای بار دوم تکرار کنید,همسرتان چادر را می آورد و می گوید: ((دیگر این چادر را نمی خواهم, برای مادرت ببر یا اینکه آن را می سوزانم!)) واقعا راست می گوید!چرا کاری را که انجام می دهید,باز گو می کنید و اثر آن را از بین می برید؟ در این صورت,عادت می کنید و این رفتار نامطلوب را به فرزندتان نیز انتقال می دهید و احساسات او را نیز به همین گونه جریحه دار می کنید.وقتی یک کفش برای او می خرید,بارها و بارها می گویید تا اینکه کفش را به شما پس دهد!

 3۰.دوستی خود را ابراز نمایید و به آینده موکول نکنید

باشد.زن,شوهر خودش را تحسین کند و مرد هم با زبان از او تشکر عاطفی نماید.مواظب باشید دیگران آن قدر همسر شما را تحسین و تشویق نکنند که جای شما را بگیرند! یک مرد برای

تحسین و تشویق,بهترین ابزار هایی هستند که می تواند خستگی انسان را بکاهد. تحسین در همه جا هست;در نیروی نظامی,کلاس درس,اتاق بازرگانی و باید در منزل هم تشویق و تحسین,بیش از هر کسی به همسرش نیاز دارد.شما می توانیدبا یک جمله ی ساده و عادی او را نابغه کنید! خیلی از خانم ها می گویند: ((وقتی همسر ما از راه می رسد,با جمله یی تحسین آمیز,احساس نشاط را در او ایجاد می کنیم.)) برخی مردان سال های سال تلاش می کنند,اما دریغ از یک تحسین! این جملات را زنان بخوانند و خوب بیندیشند:

ستایش از همسرت را آن قدر به تعویق مینداز

که برگ های سپید بر ابروانش بنشیند,

و یا کشیش سرود وداع را بر فرازش بخواند;

زیرا در آن موقع هر چه قدر هم که فریاد بزنی برای او اهمیتی

نخواهد داشت.

او نخواهد فهمید که برایش چه قدر اشک ریخته ای!

اگر تصور می کنی او لیاقت ستایش و تحسین را دارد,

الان بهترین وقت است!

زیرا وقتی مُرد,

دیگر نخواهد توانست سنگ قبرش را بخواند!

پس هر فردی در زندگی می کوشد,چه وظیفه اش باشد و چه نباشد.این نیاز تحلیل داردوشما آقایان حتا با شاخه یی گل هم که شده از همسرتان تشکر کنید.آن قدر این کار خوب و ارزشمند است که نمی توان برایش حد و اندازه گذاشت,ولی توجه کنید که هدیه ی ارزان با عواطف و سپاس ,بهتر از هدیه ی گران بی عاطفه است.این رفتار را کم کم به فرزندان خود منتقل کنید.البته وقتی فرزند شما نظاره گر رفتار شما باشد,خود به خود این رفتار در او شکل می گیرد.

پیامبر بزرگوار (ص) می فرمایند:

(( سرِ مرد را چنین می بُرند که در پیشگاهش از او تمجید کنند.))

 2۹.لجبازی,ساییده شدن ستون های زندگی ست

اگر باهم مشکلی دارید,لجبازی نکنید.زیرا لجبازی,مسابقه یی ست که هر دو طرف به سوی نابودی رقابت می کنند و آن قدر خودشان را زجر می دهند که منتظر آتش بس این جنگ هستند و در این میان,ممکن است دست به کارهایی بزنند که تبعات ان خیلی سنگین و غیر قابل جبران باشد! اگر در مسابقه لجبازی,شخصی یکدنده باشد و نخواهد به حالت عادی برگردد,زندگی او روز به روز تلخ تر می شود.خانمی بر اثر لجبازی با شوهرش خانه را ترک و به اصطلاح قهر کرده و به خانه ی پدرش رفته است,ولی شوهر یکدنده ی او به هیچ قیمتی راضی نمی شود که بپذیرد اشتباه کرده است.خانم به هر دری که زده است,از تلفن,ریش سفید و غیره,شوهر می گوید: ((هرکس رفته,با پای خودش برگردد.)) این خانم که دو فرزند دارد,چه ضربه ی مهلکی می خورد..!

اگر برنگردد,تکلیف فرزندان و زندگی اش در دست کیست؟شاید شوهر لجباز او جایگزین انتخاب کند و اگر برگردد,با حقارت و سرخوردگی می آید و چه قدر برایش سخت است! چرا باید این بازی شروع شود که این گونه عواقب زیانبار داشته باشد؟اگر در زندگی یک نفر هم دست به لجبازی زده است,دو نفر نشوید! البته آن یک نفر هم اشتباه می کند.برای چه کسی لجبازی می کنید؟برای کسی که چه قدر او را دوستش داشتید! مگر او عوض شده است؟مگر او پدر یا مادر فرزند شما نیست؟اگر او بیمار شود,شما نباید هزینه کنید؟

در هر صورت عواقب,لجبازی متوجه طرفین می باشد و از همه مهم تر,مبادا فرزند شما نیز یاد بگیرد و همان بلا را سر شما بیاورد که در این مورد هیچ چیز نمی توانید بگویید.مثلا نوجوانی که لجبازی می کند و دیگر درس نمی خواند و هر چه به او می گویید فایده ندارد,در نتیجه سرنوشت او تغییر می کند.در حقیقت,خودتان به او آموزش داده اید.به جامعه نگاه کنید.. چه جوان هایی که اسیر لجبازی شده اند و خودشان را بیچاره کرده اند!پس منطق,منطق و منطق!

۲8.آسپرین زندگی چیست؟

تصور کنید شوهرتان از صبح چندین ساعت مشغول کار بیرون از خانه بوده و با صدها مشکل روبه رو شده است;محیط کار,برخورد با دیگران,شلوغی و حالا به منزل آمده,خستگی تمام وجود او را گرفته و آرام و خسته لباسش را روی دستانش آویزان کرده و وارد اتاق می شود.می دانید چه چیزی می تواند خستگی او را بکاهد؟نگاه محبت آمیز و نوع لباسی که شما بر تن دارید,خیلی تاثیر گذار است.از همه مهم تر روابط جنسی بر نشاط و شادی فر می افزاید و موجب تجدید قوای روحی می شود,زیرا رابطه,بهتر از آسپرین,تنش های روزانه و فشار روحی را درمان می کند و حتا می توان وزن زن و مرد را کنترل کرده و خلاقیت مرد را بیفزاید.پس زن یک هنرمند ماهر در برآوردن نیازهای شوهرش می باشد.

روانشناسان عقیده دارند که هر مرد دو نیاز دارد که توسط همسرش برآورده می شود و هیچ گاه از ذهنش پاک نمی شود:

1.روابط جنسی صمیمانه.

2.تحسین و مطرح کردن او.

باور کنید این نیاز,یکی از مهم ترین نیاز های انسانی ست و زن و شوهر باید در تامین نیاز های همدیگر بکوشند.مبادا مردی در خانه,مثل سنگ باشد و به هیچ چیز توجه نکند و همه فکرش پول,ماشین و خانه باشد.یا زنی تصور کند خانه داری و تمیز نگه داشتن خانه,کار شاقی ست.همچنان که فرموده اند: ((خوب شوهر داری,مثل جهاد در راه خداست.)) واقعا این احادیث قابل توجه نشان می دهد که اسلام چقدر به ظرافت های زندگی اهمیت می نهد! پس به عنوان زن و مرد در این گونه مسائل خسیس نباشید.اقتضای این خلقت,کار خداست که می فرماید: (( در کنار شما ,همسران را آفریده ام حلال و حلال از وجود همدیگر لذت ببرید.)) تا خدای نکرده زن و یا شوهر تشنه وارد جامعه نشوند,چرا که دست شیطان قوی ست و پشیمانی فایده یی ندارد.

27.فاش نکردن اسرار

مگو راز خودت را با کسی باز                    که در دنیا نیایی محرم راز

در هیچ موقعیتی راز همسرتان را به کسی نگویید.هیچ کس رازدار شما نیست.به قول یکی از دانشمندان که می گوید:

((هر رازی از خودت را بگویی,برای خودت یک زندان ساخته ای که خودت در آن زندانی هستی))

در بعضی مواقع انسان غافل می شود و به دیگران اعتماد پیدا می کند و آنچه را نباید می گوید,غافل از اینکه چه عواقب وخیمی به دنبال دارد.من مراجعه یی داشتم که زندگی اش به بحران رسیده بود. می گفت:

 ((با همسایه ام بسیار دوست بودم,یک روز میخواستم از او کمک بگیرم,گفتم: شوهرم بسیار خوب است,ولی بعضی وقت ها با سیخ,تریاک می کشد.ولی ای دل غافل!در یک مشکل مالی ساختمان, در میان مردم راز درونی مرا به عنوان یک ابزار فاش کرد که ,شوهر شما پولی را که می خواهد تریاک بخرد,برای ساختمان بدهد!در این میان,شوهر من آن قدر خجالت کشید که نزدیک بود سکته کند,چون در بین همسایه ها شخصیتی ویژه داشت.از آن موقع زندگی ما جهنم شده است.دیگر هیچ اعتماد نمی کند و دایم میگوید:مار در آستین خود پرورش داده ام!))

واقعا آن مرد,حق دارد.چرا باید حریم خصوصی زندگی را به دیگران منتقل کرد؟شاید راه های بهتری وجود داشته باشد و اصلا چرا با همسایه؟ حتا مواظب یاشید به بهترین دوست و اقوام نزدیک هم خو نگیرید. پیامبر بزرگوار (ص) می فرمایند:

((وقتی مرد سخنی می گوید و می رودآن سخن امانت است.در امور زندگانی خویش از پرده پوشی یاری جویید که هر کس نعمتی دارد,به او حسد ورزند.))

آن که راز دگران پیش تو آورد و شمرد                         به یقین عیب تو پیش دگران خواهد برد

26.پنجره را تمیز کنید,بعد قضاوت نمایید!

شنیده اید که می گویند,کسی که از شیشه های کثیف پنجره به بیرون نگاه می کند,هر آنچه در بیرون است را کثیف می بیند;در صورتی که آن چیزها تمیز هستند.آدم های بدبین و شکاک همیشه همه چیز را با عینک بدبینی خود می بینند و قضاوت می کنند.عینک بدبینی را از چشمانتان بردارید,همه چیز را زیبا ببینید و لذت ببرید.در زندگی اگر یک بار به مشکلی برخورده اید,دلیلی نمی شود همیشه نگران اوضاع باشید و به همه چیز بدبین شوید;حتا اگر گناهی هم شکل گرفته باشد.

پیامبر (ص) می فرمایند:

((خدا می گوید:اگر چندان گناه کنید که به آسمان برسد و سپس توبه نمایید,خدا می پذیرد.))

اگر شما بنده ی ان خدا هستید که انسان را در اوج گناه می پذیرد,پس چرا به خاطر یک حرکت,آن قدر بدبین شده اید؟خوبی ها را در مقابل یک بدی بگذارید و از آن بگذرید.این رفتارها و پنجره های کثیف روی بچه های شما هم اثر می کند.مثلا دانش آموزی نامه می نویسد که: ((مادر من 12 چشم دارد,اما صد افسوس که 11 چشم او را کور کرده اند و فقط یک چشم بینا دارد!وقتی کارنامه ام را به خانه بردم ,در میان بهترین نمرات,چشمان او فقط نمره ی کم مرا دید و آن قدر شخصیت مرا آزار داد که از خودم بیزار شدم و..))چرا این مادر نباید خوبی ها را ببیند؟ اینها همان پنجره کثیف است.یعنی ذهن مادر آن قدر بد می بیند که حتا نمره 20 هم برایش مهم نیست.در زندگی هم این طور است.شوهر شما صدها کار خوب کرده است,ولی به دلیل یک اشتباه باید تا آخر عمر حساب پس دهد.یا خانم شما یک بار اشتباهی کرده,ولی تا آخر عمر باید در زجر باشد و در هر موقعیتی به رخ او بکشید؟اینها نقطه های تاریک زندگی ست که بایدنسبت به همدیگر گذشت کرد.و از گفته های پیامبر (ص) چنین است که می فرماید:

((برترین ایمان,صبر و گذشت است و خدا دو صفت را دوست دارد:بخشش و بخشایش.))

 ۲۵.صداقت,حرف اول را می زند

این جمله تجزیه و تحلیل کنید و خوب به آن بیندیشید.شهید دکتر بهشتی می فرمودند:

((من تلخی برخورد صادقانه را بر شیرینی برخورد منافقانه ترجیح می دهم.))

در زندگی,صادق باشید.صداقت, دُرّ گرانبهایی ست. یک زن و شوهر نباید ظاهرا با هم خوب و در باطن از همدیگر متنفر باشند.بیشتر مشکلات خانواده های ما از همین جا شروع می شود که مرد در غیاب همسرش یا زن در غیاب شوهرش,کارهایی را انجام می دهند و به همدیگر دروغ می گویند و وقتی که مسئله ی رسوایی به بار آورد,نتایج وخیمی به دنبال دارد,از جمله:

1.اعتماد طرفین سلب می شود.

2.باعثتنفر از همدیگر می گردد.

3.پایه ی زندگی را متزلزل می کند.

4.هیچ وقت حرف های راست هم باور کردنی نخواهد بود.

5.دیگران از زندگی خصوصی شما با خبر می شوند.

6.همیشه مشکل ترس از رسوایی دارید.

7.مجبور هستید برای پنهان کردن یک مشکل,دروغ های دیگر را بگویید.

چه دلیل موجهی دارید که صداقت را رها کنید و دو رنگی را بیشه خود سازید؟

در این مورد,پیامبر بزرگوار (ص)می فرمایند:

((بدترین مردم کسی ست که دو چهره دارد و هرکس را در دنیا دو زبان باشد,برایش به روز واپسین دو زبان از آتش می نهند.))

بیشتر خانواده ها با این دو رنگی ها نابود می شوند.چه بسا مردی کاری را انجام می دهد که بعدا از طرف دیگران به گوش خانمش می رسد و او را دچار شک و تردید می کند و ذهن و فکرش همیشه درگیر این مسئله می شود و موجب بیماری روحی و روانی,بدبینی و ایجاد حس انتقام جویی در او می گردد که این مسائل بسیار خطرناک است.

صورت زیبای ظاهر هیچ نیست                   ای برادر!سیرت زیبا بیار

24.اگر طالب محبوبیت هستید,مراقب زبان خود باشید

 اگر می خواهید محبود دیگران شوید,مواظب زبان خود باشید!می دانید که از لقمان حکیم نقل می شود که : ((بهترین و بدترین چیزها,زبان است.))زیرا زبان هم می تواند بهترین حرف ها را بزند و هم بدترین حرف ها را.هم جذب می کند و هم دافع است.در قرآن هم خداوند بارها ما را به حساس بودن زبان تذکار می دهد.ممکن است این زبان کوچک,زندگی بزرگی را نابود کند.وقتی همسر شما وارد خانه می شود با بهترین الفاظ می توانید با او روبه رو شوید که تمام خستگی روزانه اش برطرف شود و همچنین می توان با زبان چنان نیش زد که راه منزل را گم کند!زبان که خرجی ندارد,باید به گفتن بهترین و زیباترین کلمات عادت کرد و شیرینی زندگی را با زبان شیرین به دست آورد.

پیامبر (ص) می فرمایند:

((خدا رحمت کند,کسی که زبانش را درست کند و خاموشی زبان,مایه ی سلامت انسان است.))

در این خصوص درباره ی مردان فرموده اند:

((زیبایی مرد,در زبان اوست.))

و زبان خوب را به عنوان یک دارایی معرفی می فرمایند.واقعا متوجه می شویم همه بدبختی ها و خوشبختی ها به وسیله زبان انسان حاصل می شود.اگر مرد یا زنی بد حرف بزند,نه تنها خودشان اسیر می شوند,بلکه فرزند آنها نیز می آموزد و او دوباره به دیگران یاد می دهد. در حقیقت این بد زبانی گسترش یافته و اعتبار کل خانواده کم می شود.همیشه مادرها گله دارند که اگر فرزند ما به کوچه حرف های ناسزا بشنود و شما همان حرف ها را در خانه به همدیگر بزنید,این رفتار برایش تثبیت می گردد.زبان یک اسلحه ی بسیار خوب برای جلب نفوذ در دیگران است و همچنین در برخی از افراد وسیله یی برای ایجاد تنفر است.بکوشید این اسلحه را آماده کنید و هر موقع همسرتان به منزل می آید,فشنگ های زیبایی را شلیک نمایید!مرد خانه هم همین طور,بهترین حرف ها را نثار همسرش کند,آری! ((زبان سرخ,سر سبز می دهد بر باد!))

23.مراقب دوربین فیلمبرداری باشید!

در منزل مواظب کوچکترین رفتار و عمل خود باشید,زیرا که فرزند شما,مثل دوربین فیلمبرداری تمام حرکات و رفتارتان را ضبط و ثبت می کند و در آینده بروز می دهد.این جمله ی زیبای روانشناس بزرگ تاریخ را آویزه ی گوش خود قرار دهید;پیامبر (ص) می فرمایند: ((بچه ها آینه ی رفتار شما هستند.))واقعا جمله ی منطقی و زیبایی ست. اکثر برخوردهای ما در ذهن بچه ها بایگانی می گردد و به موقع بروز داده می شود,بخصوص حرکت ها و رفتارهایی که مربوط به حریم های خصوصی افراد می باشد.یکی از مراجعین کلنیکی پسری بود که دچار بدترین فساد اخلاقی – جنسی شده بود و رفتار او چنان پدر و مادرش را ناراحت کرده بو که حتا مادر آرزوی مرگ او را می کرد.پس از صحبت با این نوجوان ,در برخورد با ریشه های مشکلات رفتاری او,اشتباهات پدر و مادر سر بر می آورند.پدر و مادری که در هیجانات و خوشی ها,به آنچه در ذهن فرزندشان متوجه رفتار آنها نیست و نمی فهمد,در حالی که نه تنها خوب می فهمد,بلکه تجزیه و تحلیل هم می کند.حتا در رفتار های عادی نیز باید مراقب بود.مادری در بدرقه ی شوهرش می گوید: ((حسین!زود برگرد.)) در حالی که در غیاب شوهر,وقتی مادرش حال حسین را می پرسید,می گوید: ((نمی دانم کجاست.خبرش بیاید!))بچه این جمله ی او را بایگانی می کند و پس از مدتی دقیقا همان نقش را انجام می دهد.وقتی اوضاع خراب می شود و پدر متوجه اعمال و سخنان مادر می شود,دیگر زشتی آن را خودتان حدس بزنید,یا باید فرزند را محکوم کرد که دروغ می گوید که این خود یک خطاست. یا اینکه باید بپذیریم چنین حرفی را زده ایم که باز خودش یک خطالی دیگر است.پس مراقب اعمالتان باشید!

22.کمی چاشنی احساس,بد نیست!

در مقایل کارهای همدیگر بی احساس نباشید!در نظر بگیرید که همسر مهربانتان هدیه یی برای شما خریده است.او با احساسات و عواطف خود فکرهایی دارد;مثلا این مانتو را برای همسرم می برم,به او می دهم و می گویم که به یاد تو بودم و آن را خریدم و.. هدیه را به خانه می آورد و تحویل شما می دهد,ولی شما بدون هیچ احساسی می گویید: ((روی کمد بگذار!))و اصلا آنگار نه انگار!آن قدر بی تفاوت برخورد می کنید که طرف مقابل چون یخ آب می شود و چنان درهم می شکند که آن لحظه نمی دانم چه کند!تمام فکر و هدفش اشتباه از آب در آمده است.پیش خودش می گوید: ((بشکند این دست,چه اشتباهی کردم,مگر مجبور بودم!)) دیگر هم این کار را تکرار نمی کند.این گونه,زندگی آرام آرام به بی روحی و سردی می گراید.ولی دیده ایم که اگر همین هدیه از طرف خواهر یا مادر باشد,چنان خانم تشکر می کند و عذر خواهی می کند و در صدد جبران بر می آید  که نهایت ندارد!در صورتی که هدیه ی مرد خودش,بسیار مهم تر و ارزشمندتر بوده است.آقایان هم همین طور.به مناسبت روز مرد,خانم با محبت از ذخیره ی مخارج خانه مقداری پس انداز نموده و یک عدد پیراهن خریده است و آن را با چه شوق و ذوقی به شوهرش می دهد!آن سنگ بی احساس می گوید: ((از رنگش خوشم نمی آید!)) ((وای چه صحنه ی بدی!)) برادرم!درست است,اصلا نه رنگش را دوست داری و نه از پیراهن خوشت می آید,فعلا آن را بگیر و به زور چند روزی بپوش. آدم که نابود نمی شود!پاسخ یک احساس را باید با عاطفه داد.مثل معروفی ست که می گوید:

((همه وجودم را بگیر,ولی احساسم را از من نگیر!))

یار با ما بی وفایی می کند                    بی گنه از من جدایی می کند

شمع جانم را بکشت آن بی فا               جای دیگر روشنایی می کند

                                                                                               (سعدی)

21.غرور؟هرگز!

غرور را در زندگی خود برای همیشه دفن کنید و عزای آن را بگیرید تا برای همیشه از خاطرتان برود.چرا این همه غرور؟!چرا خودتان را در آسمان می بینید؟

به اندک التفاتی راست دارم آفرینش را          اگر نازی از هم فرو ریزد قالب ها

برخی افراد به خاطر پدرشان منزل و اتومبیلی دارد و یا به ملکی رسیده,آن قدر خود را می گیرند که انگار از دهان فیل افتاده اند!تمام بزرگواری و شرافت انسان,به معرفت و تقوایش می باشد.کسی که غرور دارد,ولی معرفت ندارد,مانند پلنگ است که هیچ کسی نمی تواند از پایین دست او راه برود.انسان به عنوان اشرف مخلوقات جهان,باید فروتنی و تواضع را در زندگی,اصل قرار دهد.بزرگان ما در اوج قدرت و بزرگی,آن قدر متواضع بودند که باور نکردنی می نمود.پیامبر (ص) یک ابر مرد تاریخ بشریت است,به معراج می رود,ولی در مقابل یک کودک چنان رفتار می کند و او را به دوش می گیرد که کودک پیامبر را مثل خودش تصور می کند! همین طور حضرت امام (ره) که از نظر علمی چون افلاطون بود,ولی در بالاترین درجه ی قدرت,به کمترین امکانات اکتفا می کرد.آن قدر غرور و خودپسند زشت است که پیامبر (ص) می فرمایند:

 ((خود پسندی ,عبادت هفتاد سال را تباه می کند!))

به طور حتم تا حالا نشنیده اید که وقتی می خواهند از بزرگی یاد کنند,او را به خاطر غرورش بستایند.در زندگی,همسری مهربان و با وفا باش تا از بودنت,دیگران احساس لذت و آرامش کنند.شما خانم مهربان,دختر هر شخصی که هستید,فعلا نقش یک همسر و مادر را دارید. اگر هنوز می خواهید دختر فلان شخص باشید,پس چرا ازدواج نمودید؟چرا برای خود بُت درست کرده اید و به خاطر غرور بیش از حد,هنگام مرگ نمی توانید اشک بریزید؟! شما پدر عزیز! ای الگوی مهربانی ها! از مرکب غرور پیاده شوید!هیچ خبری نیست!

20.دعوا و مشاجره,چاره نیست

بحث و جدل هیچ مشکلی را حل نمی کند;هر مشکلی,راه حلی دارد.به قول معروف: ((برای یک مسئله,صدها جواب وجود دارد.))در دنیا هنوز مشکلی با دعوا و بحث حل نشده است.تصور کنید اگر همه بخواهند برای هر مشکلی داد و فریاد کنند,چه می شود؟ هر گاه در زندگی مسئله یی پیش می آید,در مرحله ی اول بیندیشید.بخصوص شما مردان,ببینید چگونه می توانید مدیریت بحران داشته باشید تا یک مشکل به بدترین شکل خود نرسد. وقتی شما دایم بحث می کنید,به تدریج بحث داغ تر می شود و عصبی تر می شوید.چون دیگر کنترل دست خودتان نیست,حرفی را می زنید که هرگز انتظارش را نداشتید یا همسر خود را شوکه می کنید,همدیگر را بیشتر و بیشتر تحقیر می نمایید و خودتان هم نمی دانید که دارید آتش را شعله ور تر می کنید!این بحث و جدل شما از چند جهت قابل بررسی ست:

1.اول خودتان را عصبی کرده اید و فشاری را بر مغز خود وارد آورده اید و به این ترتیب,در تمام خون بدنتان اسید پاشیده اید.

2.خود و همسرتان را تحقیر کرده و یک شخصیت را برای همیشه شکسته اید,طوری که جبرانش بسیار سخت است.به قول معروف: (( دلی که شکست,دیگر شکسته)) و دیوار های حُجب و حیا را ویران کرده اید.

3.خودتان را فردی بسیار ضعیف نشان داده اید.همان طور که می دانید,دعوا و بحث مربوط به انسان های اهل منطق نیست.

4.ثابت کرده اید که در موقع عصبانیت,شما خودتان نیستید و ممکن است اصل خویش را از بین ببرید و به فردی عصبی تبدیل شوید.

5.با بیان حرف های ناسزا الگویی بد برای دیگران شده اید.

6.از همه مهم تر به فرزندتان یک درس بد داده اید که در آینده,در زندگی خودش استفاده کند.

7.باعث عقده ای شدن فرزند خود شده اید.مطمئن باشید اگر شوهر نسبت به خانم یا خانم نسبت به شوهر خود چنین رفتاری را داشته باشد,فرزند شما حامی فرد مظلوم می شود.

8. عاقبت بعد از اینکه یر عقل آمدید,پشیمان می شوید,غرور خود را می شکنید و عذر خواهی می کنید,چون خودتان از سردی خانواده خسته می شوید.

9.اگر بحث و جدل ادامه پیدا کند,تبدیل به جنگ داخلی می شوید.

10.اگر شدت آن بیشتر و زمان آن طولانی تر شود,آن قدر ظرفیت طرف مقابل کم می شود که حاظر به جدایی در زندگی به هر قیمتی می شود,چون عاقبت جنگ فرسایشی,نابودی خانواده است.

11.اگر فرزندی داشته باشید,هرگز شما را نمی بخشد.این گفته ی یک نوجوان است که می گوید: ((آن قدر پدر و مادر من بحث می کنند که مرا خسته کرده اند.دو راه بیشتر در پیش ندارم:یکی اینکه خودم را نجات دهم و از این خانه فرار کنم و یا اینکه خودم را بکشم (این نوجوان با یک بار سابقه ی خودکشی مراجعه کرده بود)و راه دیگر اینکه پدر یا مادرو را نابود کنم و یا از خدا بخواهم که آنها را نابود کند!))

خودتان قضاوت کنید.این نسخه ی یک زندگی جهنمی ست.نمی دانم با این چند سال عمر کوتاه,چه هدفی در زندگی دارید و می خواهید چه کار کنید؟

احترام هرکس دست خودش است.هر فردی می خواهد مورد احترام دیگران باشد,باید احترام دیگران را نگه دارد.بکوشید نه تنها با همسر خود بگذارید,بلکه برای اقوام همسرتان نیز احترام قایل شوید.یک مرد,لازم است مادر زن,پدر زن,و برادر و خواهر زن خود را مثل, افراد خانواده مورد احترام قرار دهد.برای مادر زن خود همان طور احترام بگذارید که برای مادر خودتان.مگر چه فرقی دارد؟او هم مثل مادر شماست.مگر گناه کرده,بیست سال زحمت کشیده,یک کودک را بزرگ کرده,به نوجوانی رسانده,او را به مدرسه فرستاده تا تحصیل کند و مثل یک دسته گُل تحویل شما داده است.این شما هستید که حاصل تمام زحمات آن مادر را در اختیار گرفته اید. واقعا خوب بیندیشید.آیا قابل احترام نیست؟آیا باید به او بی احترامی کرد؟ اگر او را مورد اهانت قرار دهید,کمال بی انصافی نیست؟اگر تخریب شخصیت شود,بی معرفتی انسان نیست؟پس بکوشید مادر زن شما,چهره ی محبوب زندگیتان باشد,حتا او را مثل مادر خود دوست داشته باشید,وقتی به خانه او میروید,پیشانی و دست های او را بوسه بزنید.در این مورد پیامبر ما می فرمایند: ((هر کسی بر پیشانی مادرش بوسه زند,آن بوسه پوششی ست در برابر آتش دوزخ.))هیچ دستی در دنیا چنین هدیه ی ارزشمندی به شما نداده است. در مناسبت های خاص,لو را به مسافرت و یا زیارت ببرید.همچنین در برابر پدر زن خود واقعا مودب باشید.تحقیقات نشان داده یک داماد باید همیشه در برابر پدر خانمش کمال ادب را داشته باشد و به هیچ وجه در مقابل او بدِ فرزندش را نگوید,چون بی نهایت زجر آور است.

شما خانم عزیز!تصورات غلط جامعه ی دیروز را در مورد مادر شوهر ره کنید.او نیز باید مورد احترام شما باشد.حتما باید از دختر او به او نزدیک تر باشید حتا اگر شوهرتان با مادرش خونسرد است,شما باید جبران کنید;زیرا آن مادر نیز یک جوان بزرگ کرده و باید عصای دست دوران پیری او باشد که فعلا در خدمت شماست.با پدر همسرتان,مثل پدر خودتان رفتار کنید.تحقیقات نشان داده که آقایان,عروس خود را مثل دختر خودشان دوست دارند!شما تصور کنید که همان عروس هنگامی که در مقابل شما بی ادبی می کند,واقعا غیر قابل تحمل است.اگر حتا مشکلات زیادی در زندگی دارید,مبادا با پدر شوهرتان بد رفتار باشید!خدا نکرده اگر طلاق هم بگیرید,احترام او سرجای خودش باشد.احترام به مادر آن قدر مهم است که پیامبر (ص) می فرمایند:

((بر ترین شما را درباره ی مادرانتان سه بار سفارش می کنند.))

و باز می فرمایند:

((خدای عزوجل سفارش می کند,به زنان نیکی کنید,زیرا زنان همان مادران و دختران شمایند.))

باز سفارش می کنند:

((زیانکار است,زیانکار است,زیانکار است آن که پدر و مادرش به پیری می رسند و او نتواند بهشتی شود.))

پس مواظب اعمال و رفتارتان باشید.خود,روزی پدر زن و مادر زن یا پدر شوهر و مادر شوهر می شوید.از هر دستی بدهید,از همان دست می گیرید! می گویند: ((نوجوانی روی سینه پدر خود نشسته بود و مردم او را کنا ر زدند.))پدر فریاد زد: ((بگذارید روی سینه من بنشیند.)) گفتند: ((چرا؟)) جواب داد: ((چون من همین جا روی سینه پدرم نشسته بودم.))

قرآن مجید هم می فرماید: ((اگر یک ذره نیکی کنید,پاداش آن را می بینید و اگر ذره یی بدی کنید,عواقب آن را خواهید دید.))

سعدیا!دوست نبینی و به وصلش نرسی                  مگر آن وقت که خود را ننهی مقداری

18. مقایسه با دیگران ممنوع!

هر فردی برای خود شخصیت و رفتار منحصر به فرد خودش را دارد و این شخصیت محصول وراثت و محیط می باشد.شما نمی توانید به دلیل اینکه از این شخصیت خوشتان نمی آید, ان را مورد تحقیر و سرزنش قرار دهید و یا بدون اینکه به عواقب رفتار خود اگاه باشید,به مقایسه و تبعیض روی اورید.مثلا شما امشب در خانه ی خواهر خانمتان مهمان بوده و غذا را نوش جان کرده اید. فردا شب به همسرتان می گویید: ((هیچ غذایی,مثل دستپخت خواهرت نیست!)) اثر تخریبی این جمله نهایت ندارد.خداوند هر انسانی را با ویژگی های خاص خودش, زیبا خلق کرده است.همچنان که برای یک مرد بسیار ناخوشایند است که همسرش او را با دیگران مقایسه نماید.مثلا فلانی خانه و ماشین دارد و تو نداری.اینها در شخصیت مرد تاثیر منفی و شکست مردانگی را ایجاد می کند.مگر اینکه شما بخواهید,باعث رشد همسرتان شوید و به این منظور علت موفقیت دیگران را بررسی کنید,این اشکال ندارد.ولی تصور کنید یک خانم نا آگاه در مقابل فرزند یا اقوامش دایم می گوید: ((مردِ من, مدیریت ندارد,عقل ندارد,سواد ندارد, خانواده ندارد و..!)) این حرف ها مرد را در اکثر مواقع درونی می کند و در این صورت,یا از درون منفجر می شود یا اینکه آنقدر می گوید که دست به انتقام می زند و یا اصلا بی خیال شده و می گوید: ((بگو بگو تا خسته شوی!))در هر حال شما که قصد آباد کردن داشتید,از ریشه ویران کرده اید!پس هیچ وقت در مقابل بچه ها,همسرتان را با دیگران مقایسه نکنید و باعث تحقیر همدیگر نشوید.

17.در زندگی مشترک,کارها و تصمیمات مشترک است

زندگی بین دو نفر مشترک است,یعنی دو نفر با هم سکان زندگی را عهده دار هستند.هیچ گاه شانه از زیر بار مسئولیت خالی نکنید و نگویید این کار به من ربطی ندارد!طنز معروفی ست که می گوید: ((خانه ی ملانصدرالدین آتش گرفت.به او گفتند:خانه ات اتش گرفته,گفت: کارها را تقسیک کرده ایم و کار خانه مربوط به زنم می باشد!))آری!زندگی,مشترک است و هر آنچه را می خواهید انجام دهید,حتما از نظر و ایده ی همدیگر استفاده کنید!با هم مشورت داشته باشید;چرا که پیامبر (ص) می فرماید: ((هیچ کاری از مشورت بهتر نیست.)) در مسئول ایجاد آن هستید و به آن علاقه دارید و فرزند شما نیز متوجه می شود که پدر و مادرش همدیگر را درک می کنند و با هم صمیمی هستند.از همه مهم تر چیزها را انتخاب کنید و بخرید,شاید برای همسرتان خوشایند نباشد و با بی تفاوتی به شما بگوید که از این کارتان راضی نیست.پس زندگی بین دو نفر مشترک است و کارها و تصمیمات هم باید توسط دو نفر ایجاد گردد.

16. به جیب خودتان نگاه کنید,نه جیب دیگران!

خداوند می فرماید: ((اگر انسانی را خیلی دوست داشته باشم,نعمت قناعت را به او می دهم.)) آیا می دانید چند درصد از خانواده های ما,خود را اسیر تجملات کرده اند و به دنبال آن می دوند؟امسال یک وسیله می خرند و سال دیگر از مد می افتد,دوباره سال دیگر.. و هر سال همین طور.چه بسا خانواده یی با زجر و بدبختی و با حقوق ماهیانه ی اندک,خودش را ملزم می کند که فلان چیز را بخرد,چون خواهرش خریده است!مگر مجبور هستید که همسرتان را آن قدر زجر دهید که دیگران بگویند: ((فلانی مبل هایش جدید است!)) حضرت علی (ع)  می فرمایند: (( انسان عاقل کسی ست که حرف های خوب و بد دیگران در او تاثیر ندارد و فقط به دنبال عقل خودش است.)) حالا اگر همه تعریف کردند و بی خود شما را بالا بالا بردند,چه تاثیری برایتان دارد؟مگر آنکه واقعا کمبود داشته باشید و بخواهید با مبل,ماشین و غیره.. آن کمبودهای خود را برطرف نمایید وگرنه متناسب با درآمد خود خرج کنید.البته اگر درآمد بالاست,اشکال ندارد.ولی منظور این است که برخی خانواده ها با قسط و قرض و وام, می خواهند خود نمایی کنند. مثل دامادی که عروسی مجلل راه انداخته و تا 5سال بدهی ان را پس می دهد! مطمئن باشید هر کاری بکنید,مردم برایتان حرف دارند!پس به دهان مردم نگاه نکنید,ببینید جیب شوهرتان چه می گوید و بعد تصمیم بگیرد.

گر به قسمت قانعی,بیش و کم دنیا یکی ست    تشنه گر سیراب گردد,قطره و دریا یکی ست

15.اصل ((تقویت مثبت)) را همواره رعایت کنید

به هر طریقی که می توانید ,از صفات خوب همسرتان تمجید و تعریف کنید!شاید عبارت ((تقویت مثبت)) را در روانشناسی شنیده باشید.به این معنا که اگر کار خوبی را تقویت کنید, تکرار می گردد و اگر تقویت نکنید,فراموش می شود.اگر به عنوان یک مرد وارد خانه می شوید, در حالی که همسر شما از صبح تا ظهر غذا درست کرده,لباس شسته و تمام کارهای منزل را انجام داده,ولی بر حسب اتفاق پاک کردن تلویزیون را فراموش کرده است;وقتی می خواهید اخبار گوش کنید و انگشت خود را بر صفحه تلویزیون می کشید که پُر از گرد و خاک است,چند رفتار می توانید از خود بروز دهید:

1.بی تفاوت باشید.

2.هشدار دهید.

3.آن را پاک کنید.

4.اعتراض نکنید که این چه وضعی ست.

در حالت اول,خود همسرتان متوجه می شود و مشکلی هم پیش نمی آید. در حالت سوم کمک او کرده اید.ولی اگر اعتراض کنید,در ذهن او این تصور پیش می آید که چرا شوهر من کارهای خوب مرا نمی بیند و واقعا ناراحت می شود.اگر زن,سالار و مقتدر باشد,شاید همان لحظه تکلیف شما را مشخص کند!در غیر این صورت,در همان حال که چای را برای شما می آورد,در ذهن خود,شما را نفرین می کند.حق هم دارد;زیرا شوهرش کار خوب او را ندیده و فقط به یک کار ناقص توجه کرده است.این رفتار,موجب آزار او خواهد شد.لطف کنید اگر از زحمات او تشکر نمی کنید,لااقل نقطه ضعف هم نگیرید;به قول معروف: ((اگر مرهم نمی گذاری,نمک هم مپاش!))

14.هدیه دادن در مناسبت های خاص را فراموش نکنید

در زندگی,موقعیت هایی وجود دارد که بهترین بهانه برای ابراز دوستی و ثابت کردن عواطف است.مناسبت های خاص,مثل:سالگرد ازدواج,سالگرد تولد و مسافرت های مهم را حتما به یاد داشته باشید و در این مناسبت های غافلگیرانه,هدیه یی در خور همسرتان تهیه کنید تا به عنوان یک پل ارتباط عاطفی بین شما باشد و خاطرات شیرین زندگی تان را زنده کرده و باعث برانگیختن حس احترام گردد.گُل خریدن و هدیه دادن,بهانه یی ست برای بیان این حقیقت که تو را دوست دارم و برای من ارزش داری!به طوری که پیامبر بزرگوار می فرمایند:

((به یکدیگر هدیه دهید تا محبت میانتان افزون گردد و کینه هاتان از میان برود .))

همچنین می فرمایند:

((هدیه رزقی ست که خدا می فرستد.))

اما دقت کنید هدیه یی که می خرید,اولا در شان و منزلت همسرتان بوده,مورد علاقه او باشد,و همچنین باعث ولخرجی نشود.در اندازه یی باشد که سال های بعد نیز تکرار گردد و هیچ وقت بعد از تقدیم آن بازگو نشود.دست آخر اینکه,در یک موقعیت بسیار خاص تقدیم گردد.

13.ابراز محبت و احترام به شکل کلامی و عملی,مکمل یکدیگرند

هم با زبان,هم با عمل به همسرتان ثابت کنید که او را دوست دارید و از ظاهر کاری و فریب دادن بپرهیزید,زیرا حرف زدن بدون عمل ,دوام زیاد ندارد.مگر تا چه اندازه می شود دروغ گفت و دیگران را فریب داد؟هم ابراز زبانی ارزش دارد و هم با عمل نشان دادن.در این خصوص,از فرامین اسلام استفاده کنید: ((حتما به همسرتان بگویید: دوستت دارم!))زیرا هرگز از ذهن او پاک نمی شود.مبادا در بیان این کلمه بخواهید خسیس باشید و تصور کنید گفتن این حرف لازم نیست.بسیاری از رفتارها با پیام منتقل می شود,نه با عمل.نگویید: ((دوستی من در قلبم است!))مثل کسی که در خیابان از کنار فردی رد شود و بگوید: ((ببخشید که سلام نکردم,چون سلام در قلب من است!))همچنین در عمل هم نشان دهید که برای همسرتان ارزش قایل هستید.این حکایت از زبان دوستان حضرت امام (ره) بیار جالب است که وقتی همسرشان غذا آورده بودند,به ایشان گفتند: ((غذا را میل کنید)) ,ولی چون خانم سر سفره نبودند,حضرت امام (ره) فرمودند:صبر کنید,خانم تشریف بیاورند,چون اگر من زودتر شروع به غذا خوردن نمایم,نمی توانم به بچه ها بگویم احترام مادرتان را بگیرید,زیرا خودم با عمل نشان می دهم که حرف هایم با عمل من در تعارض است.این پیام,برای ما بسیار ارزشمند است.بکوشید هم با زبان و هم در عمل احترام همدیگر را نگه داریم.

12.پلکان ترقی همسرتان باشید

همیشه در صدد رشد و پیشرفت همسر خویش باشید و تمام توان خود را به کار گیرید که او بتواند موفق شود;زیرا اولین کسی که از این پیشرفت سود می برد,شما هستید و در آینده این موفقیت در زندگی شما ذوب می گردد و برای فرزندانتان هم موثر خواهد بود.اگر وقتی شما ازدواج کردید,خانم شما دیپلمه بود و بعد موفق به اخذ لیسانس می شد,این لیسانس هم برای تربیت او تاثیر گذار است و هم برای خانواده ی شما ارزش دارد.اگر مرد شما به یک شغل ارزشمند رسید و ارتقای مقام پیدا کرد و شما مسبب رشد او بوده اید,برای شما هم ارزش دارد.پس هر دو طرف بکوشید کوچکترین زمینه پیشرفت را به وجود آورید,چه در ابعاد مادی,معنوی و یا تحصیلی.ولی مراقب باشید,این تلاش خود را دائما,مانند پُتک به رُخ همسرتان نکشید.در غیر این صورت تنفر را در وجود او بیدار می کنید.

11.توانایی و تلاش های خود را به رخ همسرتان نکشید

بکوشید همیشه و در همه حال همسر خود را انسانی با استعداد و سرشار از عقل و شعور بدانید.بارها دیده شده است که وقتی زن یا شوهر مدرکی می گیرند,دایم به رخ همدیگر می کشند که من هوش و استعداد خوبی دارم,در دانشگاه قبول شدم و غیره.. اگر چنین اتفاقی افتاده,چنانچه بگویید: ((تو استعداد و هوش خوبی داری و لیاقت درس و دانشگاه را هم داشته ای.)) و همسرتان در مقابل بگوید: ((این تو بودی که باعث شدی من موفق شوم.))

یک ارتباط عاطفی منطقی بسیار خوبی بین شما برقرار خواهد شد.ولی تصور کنید مردی که در دانشگاه قبول شد,بگوید: ((قبولی دانشگاه ه.ش و استعداد می خواهد و این منم که می توانم و شما چنین استعداد و هوشی نداری!))واقعا همسر شما از درون ضربه ی بسیار محکمی می خورد و در آینده که فرزند شما موفق نشد,هیچ احساس مسئولیتی نمی کند و بر این باور است که وقتی مادر من کم هوش و کم استعداد است,پس من هم که شیر مادرم را خورده ام,حتما مثل او هستم و به این ترتیب,یک احساس ناامیدی در او ایجاد می شود! در حقیقت,این گونه نیست.هر کس که برنامه یی درست و صحیح داشته باشد,می تواند موفق شود.وقتی شخصی یک تست را در کنکور می زند,ممکن است قبول شود و دیگری قبول نشود,این استعداد و هوش نیست;این یک نمره است که تفاوت بین دو نفر را ایجاد کرده است,مثل رانندگی ست که اگر کسی در یک لحظه بر اثر اشتباه,تصادف کرد,دلیل نمی شود که رانندگی نمی داند و دایم مورد سرزنش قرار گیرد.

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب!     که ز هر زبان که میشنوم نامکرر است!

                                                                                                                            (حافظ)

 10.عقده ها و نا کامی های گذشته تان را دور بریزید

عقده های روانی و کودکی خود را در زندگی جدید بروز ندهید!حتما داستان سطل زباله را شنیده اید که می گویند: ((شما هر بار که نتوانسته اید,احساسات و هیجانات منفی خود را بیرون بریزید,آنها را به درون سطل زباله,ریخته اید.))که همان ضمیر ناخودآگاهتان می باشد که در ان احساسات سرکوب شده و رنج های گذشته از اوایل تولد تا به حال جمع شده اند.و این رنج ها کم کم قسمتی از وجودتان گردیده است.هر قدر این سطل پر تر باشد,شما کم کم توانایی عشق,صمیمیت و دوستی را از دست می دهید. برای اینکه این سطل را خالی کنید و مثل آفتاب که برف را ذوب می کند,آنها را از بین ببرید,بکوشید به دیگران احساس عشق و محبت داشته باشید.آن قدر عشق و محبت به همسر و فرزند خود داشته باشید که احساس درد و رنج و نفرت گذشته از ذهن شما پاک شود. اگر چنین تلاشی نکنید,دایم همسرتان را مسئول این رنج ها می دانید,و تصور می کنید او مقصر است و دست به دعوا و مشاجره می زنید.در حقیقت آن عقده ها دوباره رشد کرده با فکر امروز شما درگیر می شوند و عصبانیتتان را چند برابر می کنند.در این صورت ممکن است عکس العمل عجیبی از شما سر زند که هرگز قابل جبران نباشد,و تازه بعد از فروکش کردن خشم,ناراحت شده و مجبور هستید که عذر خواهی کنید.احتمالا در این میان صدمات عاطفی بدی نیز به فرزندتان زده اید,پس ابزار عشق و محبت را هرگز فراموش نکنید.

((محبت,گوهر گرانبهایی ست که در بعضی قلبها,خاکستر روی آن را گرفته.این پوشش نازک و مختصر را با تبسم و خندیدن بردارید تا گوهر گرانبهایی که پنهان شده است,آشکار شود و با درخشش خود,روح و قلب همگان را روشن سازد.))

برگرفته از کتاب زندگی شیرین می شود اگر.. حسنعلی بیگی