2۹.لجبازی,ساییده شدن ستون های زندگی ست
اگر باهم مشکلی دارید,لجبازی نکنید.زیرا لجبازی,مسابقه یی ست که هر دو طرف به سوی نابودی رقابت می کنند و آن قدر خودشان را زجر می دهند که منتظر آتش بس این جنگ هستند و در این میان,ممکن است دست به کارهایی بزنند که تبعات ان خیلی سنگین و غیر قابل جبران باشد! اگر در مسابقه لجبازی,شخصی یکدنده باشد و نخواهد به حالت عادی برگردد,زندگی او روز به روز تلخ تر می شود.خانمی بر اثر لجبازی با شوهرش خانه را ترک و به اصطلاح قهر کرده و به خانه ی پدرش رفته است,ولی شوهر یکدنده ی او به هیچ قیمتی راضی نمی شود که بپذیرد اشتباه کرده است.خانم به هر دری که زده است,از تلفن,ریش سفید و غیره,شوهر می گوید: ((هرکس رفته,با پای خودش برگردد.)) این خانم که دو فرزند دارد,چه ضربه ی مهلکی می خورد..!
اگر برنگردد,تکلیف فرزندان و زندگی اش در دست کیست؟شاید شوهر لجباز او جایگزین انتخاب کند و اگر برگردد,با حقارت و سرخوردگی می آید و چه قدر برایش سخت است! چرا باید این بازی شروع شود که این گونه عواقب زیانبار داشته باشد؟اگر در زندگی یک نفر هم دست به لجبازی زده است,دو نفر نشوید! البته آن یک نفر هم اشتباه می کند.برای چه کسی لجبازی می کنید؟برای کسی که چه قدر او را دوستش داشتید! مگر او عوض شده است؟مگر او پدر یا مادر فرزند شما نیست؟اگر او بیمار شود,شما نباید هزینه کنید؟
در هر صورت عواقب,لجبازی متوجه طرفین می باشد و از همه مهم تر,مبادا فرزند شما نیز یاد بگیرد و همان بلا را سر شما بیاورد که در این مورد هیچ چیز نمی توانید بگویید.مثلا نوجوانی که لجبازی می کند و دیگر درس نمی خواند و هر چه به او می گویید فایده ندارد,در نتیجه سرنوشت او تغییر می کند.در حقیقت,خودتان به او آموزش داده اید.به جامعه نگاه کنید.. چه جوان هایی که اسیر لجبازی شده اند و خودشان را بیچاره کرده اند!پس منطق,منطق و منطق!
