تا شخصی از دنیا می رود انگار یکهو حافظه هایمان از صفات و رفتار و ویژگی های ناپسندی که داشته، پاک می شود. تنها خوبی هایش را به یاد می آوریم. درواقع به طور حتم خصیصه های دیگری هم از او در ذهن داریم اما نادیده می گیریمشان و شروع می کنیم به تعریف و تمجید فرد از دنیا رفته..
