نه این که "پراید" خودروی بدی باشد و خدای ناکرده "پراید سواران" آدم های
خوبی نباشند ولی چه می شود کرد چشمان ما عادت نکرده اند فوتبالیست های ملی
پوش و غیرملی پوش خود را با هر تعداد بازی ملی و باشگاهی سوار بر خودروهایی
کمتر از بنز و ب ام و و پورشه و مازراتی ببینند. به قول شاعر شوریده
همدانی "ز دست دیده و دل هر دو فریاد". دانیال داوری اما، همراه با پدر و
پسر عمه اش سوار بر پرایدی سفید رنگ با ما به تهرانگردی آمد..
متن کامل در ادامه مطلب..
