تا حالا دیده‌اید کسی بزرگ‌تر از دهانش حرف بزند؟ از لبخندی که گوینده موقع گفتن آن حرف بر لب دارد و برق توی چشم‌هایش موقع گفتن کلمات، فهمیده‌اید که او واقعاً از گفتن آن حرف احساس غرور می‌کند. (احتمالاً برای آنکه وضعیت را از آن‌هم بدتر کند، کلمه‌ای را اشتباه، نابجا و حتی غلط تلفظ می‌کند. چه افتضاحی!)..
