روانشناسی مُدرن

حرف‌هاي او منطقي به نظر مي‌رسيد، چون آنچه كه اين روزها به آن شكاف بين نسلي مي‌گويند از همين جا ناشي مي‌شود كه پدر و مادرها آنقدر فاصله سني‌شان با بچه‌ها زياد است كه اگر هم بخواهند نمي‌توانند حرف هم را بفهمند.

البته پدر و مادرها نيز به عمد دست به چنين كاري نزده‌اند و آنها هم خودشان قرباني سختي‌هاي اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي شده‌اند. دخترهاي ما مدت‌هاست كه در درس خواندن و ادامه تحصيل تا مقاطع بالا، جلوتر از پسرها هستند و موقعيت‌هاي كاري بهتري پيدا مي‌كنند. پس دخترهاي ما حالا دستشان در جيب خودشان است و مثل دخترهاي گذشته، چشمشان به دست مردهاي خانواده نيست؛ براي همين اگر ازدواج نكنند يا تاهلشان به تاخير بيفتد، غم به دل راه نمي‌دهند.

دخترها بيراه هم نمي‌گويند، چون كسي كه تمام جواني‌اش را به تلاش گذرانده، حق دارد همسري را كه بهترين است، انتخاب كند. اين حق به پسرها هم مي‌رسد و آنها نيز مي‌توانند تا يافتن همسر ايده‌آل، براي ازدواج دست نگه دارند؛ به شرط اين‌كه اين حق سبب نشود تا روزگار جواني دخترها و پسرهاي دم‌بخت از دست برود و آنها تنها و افسرده فقط با خاطرات دوران جواني و آرزوهاي قشنگ آن، وقت بگذرانند.

با اين حال بايد منصف بود ؛ ازدواج كردن هم شرايط خاص خودش را دارد و علاوه بر يافتن زوج مناسب، مسائل مالي هم اهميت زيادي دارد، چون بهترين و شيرين‌ترين زندگي‌ها نيز اگر چاله‌هاي اقتصادي‌اش زياد و عميق باشد، احتمال به مشكل افتادنش كم نيست.

البته با همفكري و تلاش دوجانبه مي‌توان بر مشكلات مالي هم غلبه كرد، اما عقل حكم مي‌كند در راهي كه مشكلات آن روشن‌تر از روز است، قدم‌ها با احتياط برداشته شود.