سه شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 19:27 |
|
نوشته شده به دست روانشناسی مدرن | ( )
ای تو جانم
پاره جان من
تو همه دارایی و نان منی
گر نباشی در میان سفره ام
نگذرد این عمر، ایمان منی
گر زمستان یخ به بار آرد ولی
فصل گل زاید که، مهمان منی
تلخی آن روزگاران پوچ شد
دل قوی کن ای که، جانان منی
