6در دلم بود
و در تو نیافتم اشتیاق صحبت را
آنجا که لبخند
از سر همراهی مان زیاد بود
و ما دروغ را
زندگی می کردیم
آنگاه که نگاههایمان
تاب یکدیگر را نداشتند
و در گوشه ی امن حقیقت
بر لبهایمان
آرزو
پرنده ای می شد
که از فصل پائیزی مان
کوچ می کرد.
با ما بهار بعید تعهد بود
