نازنین قصه

ما
- مردان روزگار -
گفتیم :
" از هفت دریا
از هفت صحرا
باید گذر کنیم
تا نازنین ِ قصه ی مادربزرگ را
از قلعه ی طلسم رها سازیم
آنگاه
 تا هفت شب
 و هفت روز
 شهر بهار را آذین بندیم "
گفتی :
" همت بلند دار ! ... "
همت را
 تا آسمان رساندیم
 رفتیم
رفتیم
از هفت دریا
- خون -
از هفت صحرا
- آتش -
اما هنوز
 آن نازنین اسیر قلعه ی جادوست !