روانشناسی مُدرن

پس روزهاي تعطيل و جمعه‌ها درخانه مي‌مانيم و فكر مي‌كنيم توي اين هواي سرد كه نمي‌شود بيرون رفت. بايد فكر سلامت خودمان هم باشيم.آن وقت است كه پارك‌ها در روزهاي تعطيل هم كم مشتري مي‌ماند و بيشتر از هياهوي آدم‌ها و خنده بچه‌ها، قارقار كلاغ‌هاست كه ميان برگ‌هاي زرد درختان مي‌پيچد.ديگر خبري از سفره‌ها و خانواده‌هاي دور تا دورشان نيست. ديگر بچه‌ها دنبال هم نمي‌دوند و جمع خانوادگي كمتر به چشم مي‌خورد.

اين روزها در خانه مي‌مانيم و با خودمان مي‌گوييم اين ماه آخر پاييز از آن دو ماه اولش هم دلگيرتر است؛ چقدر هم كش مي‌آيد، كاش زودتر تمام شود.

غافل از اين‌كه پس از اين ماه تازه زمستان مي‌‌آيد و ما كه منتظر هواي مناسب هستيم بايد چند ماهي ديگر هم صبر كنيم.

و غافل از اين‌كه اين اخلاق و رفتار نامهربان با طبيعت ماست كه كش مي‌آيد؛ اين‌كه سلامت ما با ماندن در خانه و نشستن پاي بخاري يا كنار رادياتور شوفاژ تامين نمي‌شود. پس اگر مي‌خواهيم همين مقدار شادابي را هم در جمع خانواده حفظ كنيم، بايد دست يكديگر را بگيريم و لااقل روزهاي تعطيل به دامان طبيعت برويم​ و ساعتي ماندن​ كنار درخت‌ها، ديدن رنگ‌هاي دلنشين پاييزي و قدم‌زدن و هواخوردن نه تنها سلامت ما را به خطر نمي‌اندازد كه مايه تقويت آن هم مي‌شود. لازمه اين كار هم يك دست لباس گرم، دستكش، شال گردن و يك كلاه است. اگر خيلي هم اهل راهپيمايي‌هاي طولاني يا كوهنوردي‌هاي سبك و خانوادگي نيستيد، مي‌توانيد سري به يكي از پارك‌هاي نزديك خانه بزنيد.باور كنيد از دست دادن اين فرصت‌ها بسيار حيف است. بعدها حسابي افسوس خواهيم خورد كه چرا نرفتيم و دمي را در دل طبيعت نگذرانديم.

خانم‌هاي خانه هم يادشان باشد، كار خانه تمامي ندارد. هر قدر بسابيد و بروبيد، باز هم كاري براي انجام دادن هست. بايد برنامه داشته باشيم؛ چه براي كارهاي خانه و چه براي كارهاي بيرون از خانه. فرصت‌هايي را هم بايد به گشت‌وگذار و تفريح اختصاص دهيم. اين موقع ها كار و هر آنچه مربوط به كار است بايد تعطيل شود. بايد برويم شاد باشيم، نفس عميق بكشيم و به چيزي جز سلامت و كنار هم بودن فكر نكنيم.با انجام چنين كاري كه در شهرهاي كوچك و بزرگ، شدني است، براي بهتر كار‌كردن و راندمان بيشتر داشتن هم آماده‌تر مي‌شويم.باور كنيد اين كار شدني است. فقط ​ برنامه و قدري همت مي‌خواهد.