سروها،
كاجها، سپيدارها، افراها، ارغوانها و حتي بيدهايمجنون منتظرند، گلهاي
بينام و نشان، گلهاي معروف، گلهاي پريشان يا گلهاي خونسرد با برگهاي
ولو شده كه تخت آفتاب دراز كشيدهاند، منتظرند.
حتي
حوضها و فوارههاي بلندشان كه چنگ مياندازند به آسمان و آن عمارت قديمي
سرتا پا سپيد كه آذين بسته شده است به گچكاريها و آيينهكاريها و
نقاشيها، منتظرند كه شما اين آخر هفته، قدم سر چشمشان بگذاريد و به
ديدارشان بياييد.
پيشنهاد
اين هفتهمان را حدس زديد؟ پيشنهادمان باغ ارم شيراز است؛ باغي كه گرچه در
سفرنامههاي قرنهاي دهم و يازدهم هجري به آن اشاره شده است كه يعني مردم
آن روزگار هم به ديدارش ميآمدهاند اما به هر حال باغ زيبايياش را مديون
دوره زنديه است كه نور چشم كريمخان زند شد و پس از آن مدتي در دست سران
ايل قشقايي و قاجار بود و عمارت داخل آن هم در همان زمان ساخته شد.
باغ
ارم بيش از 110 هزار مترمربع مساحت دارد و عمر طولانياش باعث شده است در
هر دوره تاريخي گياهاني جديد در آن كاشته شود و برخي از گياهان باغ، از
كشورهاي ديگر به آن آورده شدهاند و همين تنوع گونههاست كه باعث شده است
باغ به نمايشگاهي بينظير از گل و گياه تبديل شود.
باغ
ارم شيراز آنقدر معروف است كه وقتي پا به شيراز بگذاريد از هر شهروندي كه
نشانياش را بپرسيد، ميتواند راهنماييتان كند، اما براي آن كه هيچ
بهانهاي براي نرفتن نداشته باشيد ما نشانياش را برايتان مينويسيم، اين
نشاني هماني است كه در سايتهاي گردشگري هم مورد تائيد قرار گرفته است.