روانشناسی مُدرن

نه بايدها...

مثل هميشه آخر حرفم

و حرف آخرم را

با بغض مي‌خورم

عمري است

لبخندهاي لاغر خود را

در دل ذخيره مي‌كنم:

باشد براي روز مبادا!

اما، در صفحه‌هاي تقويم

روزي به نام روز مبادا نيست

آن روز هرچه باشد

روزي شبيه ديروز ، روزي شبيه فردا

روزي درست مثل همين روزهاي ماست

اما كسي چه مي‌داند؟

شايد، امروز نيز روز مبادا باشد!

*

وقتي تو نيستي

نه هست‌هاي ما

چونانكه بايدند

نه بايدها...

هر روز بي‌تو، روز مباداست!