به
نظر ميرسد بعضي از بچهها با اعتماد به نفس بيشتري متولد ميشوند و
عدهاي هم كمتر به تواناييهاي خودشان اعتماد دارند، اما مطمئن باشيد شما
به عنوان پدر و مادر كودك ميتوانيد كارهاي زيادي براي او انجام دهيد تا
بتواند بهتر و موفقتر از قبل عمل كند.
بنابراين
نااميد نباشيد و فكر نكنيد همه چيز به ذات و خصوصيات ژنتيكي كودك وابسته
است، شما هم نقش بسيار مهمي در ايجاد و حفظ سلامت روحي و عاطفي كودك داريد.
در ضمن، فراموش نكنيد كودكي كه به خودش بيشتر اعتماد دارد، در مقابل
مشكلات هم انعطافپذيرتر بوده و بهتر واكنش نشان ميدهد. پس ابتدا نيازهاي
اوليه كودك را برايش فراهم كنيد (سرپناه، غذا و لباس)؛ شايد اين نيازها
بسيار ساده و پيشپاافتاده به نظر برسد، اما بايد تامين شود تا بتوان به
نيازهاي روحي كودك فكر كرد؛ البته بيشك اين مرحله بسيار سختتر از تامين
نيازهاي فيزيكي است. شيوههاي متفاوتي براي تربيت كودكان وجود دارد، ولي
اغلب متخصصان ميگويند رعايت دستورالعملهاي زير براي پرورش كودك و تامين
نيازهاي روحي او، مناسب و البته ضروري است:
1ـ
در مورد مراحل رشد كودك اطلاعات كافي كسب كنيد؛ اگر بدانيد كودك شما در چه
مرحلهاي قرار دارد، توقع بيش از حد از او نداريد يا كارهايش را عجيب و
غيرمعمول نميدانيد.
2ـ
فرزندتان را تشويق كنيد احساساتش را بيان كند؛ البته شما هم بايد به
احساسات و طرز فكر او احترام بگذاريد. براي او توضيح دهيد كه همه افراد
درجاتي از درد، اندوه، غصه، عصبانيت و استرس را تجربه ميكنند، ولي بايد
علل ايجاد اين احساسات را شناخته و به بهترين شكل با آنها مقابله كنند.
3ـ
هميشه حواستان باشد حتي زماني كه با كودك موافق نيستيد، باز هم بايد با
لحني آرام صحبت كنيد و اجازه دهيد او با شما بحث و مشورت كند.
4ـ
به صحبتهاي فرزندتان گوش دهيد و سعي كنيد براي پاسخ دادن، از كلمات و
جملههايي استفاده كنيد كه كودك براحتي مفهومشان را درك ميكند. يادتان
باشد بايد او را تشويق كنيد تا سوالاتش را براحتي بپرسد و در فضايي آرام در
مورد آنها صحبت كند. خودتان هم بايد با او روراست باشيد و نشان دهيد دوست
داريد با كودك درباره اين موضوع حرف بزنيد.
5ـ
بيشتر به مهارتهاي حل مسالهاي كه خودتان از آنها استفاده ميكنيد، دقت
كرده و ببينيد ميتوانيد الگوي خوبي براي فرزندتان باشيد يا نه؟ بنابراين
چنانچه قادر نيستيد احساسات كودك را كنترل كنيد يا تغيير دهيد، بهتر است از
فردي متخصص كمك بگيريد.
6ـ
از استعدادها و تواناييهاي كودك حمايت كنيد و محدوديتهايش را بپذيريد.
سپس بايد براساس همين تواناييها، اهداف را تعيين كنيد و از كودك بخواهيد
در مسير صحيح حركت كند. هيچ وقت نبايد فرزندتان را با ساير بچهها مقايسه
كنيد.
7ـ
كودك را مستقل بار بياوريد و اجازه دهيد خودش با فراز و نشيبهاي زندگي
كنار بيايد. طوري رفتار كنيد كه او باور كند خودش ميتواند تمام مشكلات را
از سر راه بردارد.
8ـ يادتان باشد نظم و انضباط نبايد وسيلهاي براي تنبيه كودك باشد، بلكه بايد شيوهاي باشد براي آموزش.
9ـ
كودك را بدون قيد و شرط دوست داشته باشيد و عشق و محبت خود را به او نشان
دهيد. در ضمن ارزش صبر، فداكاري، بخشش و معذرتخواهي كردن را نيز براي او
توضيح دهيد.
10ـ
هيچوقت از فرزندتان انتظار نداشته باشيد كامل و بيعيب و نقص باشد؛ پدر و
مادر بودن وظيفه دشواري است كه بايد بدرستي از عهده آن بربياييد.
منبع:everydayhealth.com