شايد فكر كنيد شاد كردن بچهها
كار سختي نيست و آنها هميشه بدون هيچ سعي و تلاشي خوشحال و خندان هستند،
اما اگر با دقت بيشتري به بچههايي كه دور و برتان هستند، نگاه كنيد، متوجه
خواهيد شد شاد بودن بچهها هميشه هم خيلي راحت و بيدردسر نيست. پس پدر و
مادرها بايد به اين سوال هم فكر كنند؛ چطور بايد بچهها را تربيت كنيم تا
شاد باشند و از زندگيشان لذت ببرند؟
اگر
مدتي اخبار و نتايج تحقيقات پژوهشگران را پيگيري كنيد، متوجه ميشويد
بچههاي زيادي از افسردگي و ساير مشكلات خلقي بزرگسالان رنج ميبرند و همين
موضوع نشان ميدهد بچهها به خودي خود شاد نيستند و نبايد انتظار داشت همه
بچههاي خردسال خوشحال و راحت زندگي كنند.
البته
متخصصان ميگويند افسردگي و نارضايتي از زندگي ميتواند جنبههاي ژنتيك و
محيطي نيز داشته باشد، ولي آنچه بيشتر اهميت دارد، نحوه تربيت صحيح
بچههاست.
ما
با استفاده از شيوههاي درست تربيتي ميتوانيم بچههايي شاد و مثبتانديش
داشته باشيم. براي دستيابي به اين مهم نبايد فراموش كنيم بچهها نيازهاي
خاصي دارند كه بايد بموقع و بدرستي برآورده شود تا كودك هم بتواند زندگي
آرام و شادي را تجربه كند.
نخستين
نياز بچهها، داشتن محيطي آرام در خانه و ميان افراد خانواده است. بچهها
بايد از همان دوران طفوليت بدانند و درك كنند والدين حامي آنها هستند. وقتي
قدري بزرگتر شدند، بايد در جاهايي كه مناسب ميدانيد، با شما همراه شوند.
اگر
دچار نگراني يا دلشورهاي شدند، بايد بدانند گوشهاي شنوايي براي شنيدن
وجود دارد و بيان درددل با والدين به توبيخ و تنبيه نميانجامد.
فرزنداني كه با چنين روشهايي تربيت ميشوند، بهتر براي رويارويي با مسائل زندگي آماده ميشوند.
مسائل
بچهها در سنين پايينتر بسيار سادهتر حل ميشود و اين فرصت مناسبي است
تا هم آنها دامان گرم والدين را احساس كنند و هم پدر و مادر تجربههايي
براي روبهرو شدن با مسائل آنها در سنين بالاتر پيدا كنند.
البته
در زمانهاي خاصي هم همه ما به مشاوره با متخصصان نياز داريم؛ پس خوب است
براي اين مورد هم آماده باشيم و اين موضوع را به بچهها هم ياد دهيم.
منبع:جام جم