یاد وطن
هر گوشه ی جهان را
دیدم قدم نهادم
جز خاک پاک ایران
ما را وطن نباشد
آنجا که کوه هایش
سر بر فلک کشیده
در باغ های عشقش
جز یاسمن نباشد
مازندران سرسبز
هم چون بهشت موعود
حقّّا که در دیاری
هم چون چمن نباشد
مشهد که در خراسان
امید هر مسلمان
آنجا که میهمانش
با خویشتن نباشد
بر دل چه خوش نشیند
گرمای آن جنوبش
آنجا که جز محبّت
در انجمن نباشد
فریاد از غریبی
در خاک ناشناسان
در سرزمین محنت
کان جای من نباشد
این خاک گرچه زیباست
مملو ز ناز و نعمت
اما هر آنچه باشد
خاک وطن نباشد
در هر کجای دنیا
هستند زشت و زیبا
اما به جان بگویم
ایران من نباشد
