رستوران اسب سفید 

گوشت همان اسب سفید است غذای شما
 همان که یال افشان می تاخت
 زیر سر طاق ها
 از روی کف آبجو می پرید
 و غرق می شد به دریا تا از ابرها براید
 چی در لقمه ی شما پیدا شده
که نمی جوید و در خود فرورفته اید ؟
 چرا توقع دارید یک قایق دیده باشید
 خیابان که رودخانه نیست
همین جوان که لبخند می زند
شبیه ساقی شماست
 که شعر می نوشت و بایاتی می خواند
 که سالها پیش جا گذاشت
 در جیب پیش بند ظرف شویی اش
 انگشتر « شرف شمس » را