وقتي متوجه ميشويد كودكتان
نميتواند بعضي از كلمات يا كلا جملهها را خوب ادا كند، چه ميكنيد؟ چقدر
صبر ميكنيد تا بعد به يك متخصص رجوع كنيد.
آن را يك بيماري
ميدانيد يا فكر ميكنيد كودكتان براي جلب توجه خودش را لوس ميكند. اگر
كودك شما لكنتزبان دارد، اين مقاله به شما كمك ميكند در مورد او درست
تصميم بگيريد.
اختلال در گويش دلايل
گوناگون و بعضا پيچيدهاي دارد كه از جمله ميتوان به مشكلات مغزي و
اختلالات دستگاه شنوايي اشاره كرد، اما آنچه ميخواهيم در اين بخش از آن
ياد كنيم، اختلالي است كه بيش از هر چيز ناشي از مسائل عاطفي است. شوك در
اثر ترس يا ضربه روحي و نياز به توجه و فشارهاي رواني از جمله دلايلي است
كه ميتواند اختلال در گويش را سبب شود.اين اختلال معمولا از 2 تا 4
سالگي، يعني سن آغاز سخن گفتن شروع ميشود. تقريبا از هر صد كودك، يك نفر
مبتلا به لكنتزبان است.اما 80 درصد همه كودكاني كه به نحوي دچار لكنت
بودهاند، بتدريج به صورت عادي صحبت ميكنند.
گاهي اوقات تاخير در
زبان منشا عاطفي و هيجاني دارد و اين نوع اختلال معمولا به دليل هيجانات
شديد و ضربه يا شوكهاي عاطفي در كودك عارض ميشود. اين قبيل اختلالات
تكلمي را گاهي نيز لالي عاطفي يا سكوت مرضي ميگويند. اينگونه نارساييهاي
تكلمي در ميان كودكاني كه در محيط پرتشنج قرار دارند، بيشتر است.
در مواقع زيادي، اختلال
تكلمي كودك خود يك نشانه بارز و علامت قابل توجهي از اضطراب و تعارضات
دروني است. شرم، ترس و احساس گناه، بار فشار و اضطراب شما را براي ادا كردن
جملهاي كه قرار است بگوييد، بيشتر ميكند.
كودكي را تصور كنيد كه
تمام شب درسهايش را مرور كرده كه فردا سربلند باشد، ولي وقتي جلوي كلاس
ميايستد و مضطرب ميشود، دوباره لكنت زبان ميگيرد و بعد از چند دقيقه سخت
و طاقتفرسا بچهها مسخره ميكنند و زيرزيركي ميخندند و معلم ميگويد
بنشين. اين خاطره را همه بچههايي كه همكلاسي لكنتداري داشتهاند،
ميشناسند.
اكنون عدهاي از متخصصان
با هيپنوتراپي اين اختلال را درمان ميكنند و خاطرات بد ناشي از اين مشكل
را ميزدايند، اما اين شيوه براي بزرگسالان موثر است.براي كودكان، آرامش و
دوري از محيط پراسترس و فشارهاي رواني، مهمترين چيز است.
تمرين مهارتهاي تلفظ و
آرامش هنگام صحبت، پرورش قدرت تفكر و بيان به طور همزمان و دريافت صحيح و
سپس بيان صحيح براي كودكان مورد استفاده قرار ميگيرد.
استفاده از دارو براي
كاهش هيجانات عاطفي كه يكي از عوامل لكنت است، روش ديگري است كه مورد
استفاده قرار ميگيرد. رفتاردرماني نيز به كمك بيماران مبتلا به اين عارضه
ميآيد.
والدين بايد كودك را
تشويق كنند كه صحبت كنند و خود نيز براي او صحبت كنند و قصه بگويند.حرف
كودك را هر چقدر كه طول ميكشد، قطع نكنيد و به او بفهمانيد براي شنيدن
صحبتهايش وقت كافي داريد و لازم نيست به خودش فشار بياورد.
جملات را به بخشهاي كوتاه كوتاه كلمات تقسيم كرده و به او بياموزيد كه بين اين كلمات يك نفس بكشد.
بدون شك مهمتر و مفيدتر
از روش تنشزدايي يا انبساط رواني ـ عضلاني عمومي، انجام تمرينات مربوط به
تنشزدايي از عضلاتي خاص مثل عضلات لبها و دهان است. به عبارت ديگر وقتي
جايي كه بيشتر دچار تنش عضلاني است، بايد شل كردن آن را هنگام صحبت كردن
بياموزيد. منبسط و منقبض كردن دستگاه گويايي از اهميت خاصي برخوردار است،
زيرا شخص قادر خواهد بود به دنبال تمرينات فوق اين عضلات را به هنگام صحبت
كردن راحت (شل) كند. تمرين ورزشهاي ساده بدني براي كاهش تنشهاي عضلاني
توصيه ميشود، زيرا براي سلامت عمومي بدن مفيد است و ميتواند سهم بسزايي
در تقويت اعتماد به نفس افراد داشته باشد؛ همان چيزي كه افراد لكنتي سخت به
آن نيازمندند.
يكي از بهترين راههاي رسيدن به هدف، آرام و شمرده
صحبت كردن است.متخصص گفتاردرماني در مورد شيوههايي كه ميتوانيد با آن،
بهبود فرزندتان را تسريع كنيد، به شما كمك خواهد كرد.
منبع:جام جم