روانشناسی مُدرن

دختران در سن کمتر و به ميزان بيشتری نسبت به پسران در معرض خطر آلودگی به HIV قرار دارند

آيا دختران نوجوان و جوان در معرض خطر آلوده شدن قرار دارند؟

جوانان يکی از گروه هايی بودند که به مراتب در مقابل HIV و ايدز ايمن بودند. اما امروزه بيش از نيمی از افرادی که آلوده می شوند را جوانان زير 25 سال تشکيل می دهند. در اين ميان دختران نسبت به پسران به ميزان بيشتری و در سنين پايين تری در معرض خطر آلودگی به HIV قرار گرفته اند.
 دختران جوان در هنگام داشتن رابطه جنسی دارای قدرت تصميم گيری کمی هستند. به دليل کمتر بودن سن بلوغ جنسی و شروع فعاليت های جنسی در سنين پايين تر با مسايلی مانند رابطه امن تر معمولاً آگاهی کم تری دارند. و يا در استفاده از وسايل محافظتی مانند کاندوم يا شرايط انتخاب کردن را ندارند و يا آگاهی و دانش لازم در اين باره را ندارند. آنان همچنين برای محافظت از خود در برابر مشکلاتی مانند سوءاستفاده جنسی، بهره برداری جنسی و اعتياد بسيار آسيب پذير می باشند.
چرا دختران در سنين جوان تری درمعرض خطر قرار دارند؟

چرا دختران جوان نسبت به همسالان پسر خود زودتر و بيشتر آلوده می شوند؟

بسياری از دختران جوان به دليل داشتن شريک جنسی مرد بزرگتر از خود و گاه داشتن همسر مسن تر آلوده می شوند. همچنين ناحیه تناسلی يک دختر نوجوان به راحتی دچار زخم می شود و به نسبت يک زن مسن تر برای دريافت آلودگی بسيار مستعد تر می باشد.
دختران جوان بسياری دچار آلودگی شده اند به دليل اينکه در موقعيتی آسيب پذيری قرار داشته اند، برای نمونه کار کردن به عنوان کارمند و يا خدمتکار دختر در بين آشنايان و يا کارفرمايان ثروتمند که آنان را مورد تجاوز قرار داده اند. علاوه بر اين خيلی از دخترهای جوان وقتی به يک رابطه طولانی و يا ازدواج تن می دهند به دليل داشتن نياز و فقدان امنيت لازم به ارتباط با مردهای مسن تر و با اختلاف سنی قابل توجه تن می دهند.
بسياری از دختران جوان نيز ممکن است به علت نياز مالی به رابطه با يک مرد مسن تر تن بدهند که ممکن است از آن ها انتظار عدم استفاده از کاندوم را داشته باشد.
 ديگر دلايل آسيب پذير تر بودن دختران جوان

•  معمولاً دختران جوان به نسبت پسرها و مردان دستيابی کمتری به مراقبت های پزشکی دارند. همچنين آنان معمولاً بايستی برای پرداخت هزينه های پزشکی و مراقبت های بهداشتی از مردان (همسر، پدر و يا برادر) خواهش کنند و از آنان بخواهند که اين هزينه ها را پرداخت کنند.

•  هنوز دختران جوان بسياری هستند که به ازدواج ناخواسته و زود هنگام تن می دهند که اين موضوع آنان را از دستيابی به آموزش کافی و مورد نياز باز می دارد. در موارد بسياری برای دختران از سوی اقوام تصميم گرفته می شود که چه زمانی خانه والدين را ترک کنند و به ازدواج تن بدهند.

•  مردان بسياری هستند که با داشتن سن بالا به جستجوی دختران باکره و به اصطلاح پاک و دست نخورده می پردازند.

•  بسياری از افراد جوان اچ.آی. وی. و ايدز را موضوع خود نمی دانند، بسياری از افراد بين 15 تا 19 سال گمان می کنند که در معرض خطر آلودگی قرار ندارند. (ضرب المثلی قديمی در اين باره می گويد که همه گمان می کنند که مرگ فقط مال همسايه است.)

بنابراين آسيب پذيری در دختران ترکيبی از مسايل طبيعی٬ زيستی٬ اجتماعی و فرهنگی می باشد.

زنان، ايدز و موضوع همجنسگرايي

آيا زنان همجنسگرا هم در معرض خطر آلودگی قرار دارند؟

زنان همجنسگرا نيز از جمله گروه های در معرض خطر آلوده شدن به ويروس اچ. آی. وی. می باشند . هر چند که به اشتباه٬ تصور عمومی بر آن است که اين گروه بر عکس همجنس بازان مرد به دليل عدم امکان دخول مستقيم و طبيعی در خطر نمی باشد.
هيچ زنی از سابقه جنسی شريک جنسی زن خود کاملاً آگاه نبوده و نمی داند که سابقاً با چه مردی بوده است و يا شايد قبلاً مواد مخدر تزريقی استفاده کرده و آيا شايد هنوز هم استفاده می کند. همچنين ممکنست که زنی که با او رابطه دارددر گذشته با مردی رابطه داشته و ....

آيا توجه به نوع همجنس و همجنسگرايی يک دوره از بلوغ افراد جوان است؟

برای بعضی افراد آری و برای بعضی نه. بسياری از افراد در دوران بلوغ جنسی خود، تجربه و احساسی از ارتباط و رابطه جنسی با شريک همجنس نداشته اند. در تحقيقی که در سال 90 ميلادی در کشور انگلستان صورت گرفت نشان داد که بسياری از زنان اولين رابطه خود با شريک جنسی همجنس را برای نخستين بار در دوره های سنی بيست سالگی، سی سالگی و يا حتی مسن تر تجربه کرده اند. اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد برای اغلب اين افراد تجربه تماس با شريک همجنس بيشتر جنبه يک نوع تجربه جديد و يا گذر از مرحله ای به مرحله ديگر داشته است. و اين نمی تواند که دليلی به همجنس گرا بودن آنان باشد.
در جوامع ايران، افغانستان و تاجيکستان روش علمی دقيقی برای بررسی اين موضوع وجود ندارد اما احتمال میرود که به دليل شرايط اجتماعی و محيطی ايران، در مواردی اولين تجربه های دختران جوان نسبت به مسايل جنسی، کنجکاوی ها و فراگيری های جنسی آنان، با شريک جنسی همجنس شکل می گيرد که اين موضوع می تواند بيشتر جنبه تجربه و گذر به بلوغ جنسی را داشته باشد. آنان سعی می کنند که از اين راه جايگاه شخصيتی خود را بيابند و بدانند که در دوران بزرگسالی چه خواهند خواست. از اين جهت اين دوره می تواند کاملاً غیر طبيعی نباشد.