خواب آفتاب

خیال روی تو را گل به خواب می بیند
ستاره خواب هزار آفتاب می بیند
نسیم موی تو را آفتاب می بوید
حریم وصل تو را ماهتاب می بیند
ز باغ آینه بوی بهار می آید
کدام غنچه نشکفته خواب می بیند
میان شاخه بازوی تو ز تو دورم
پرنده ام که گلی را در آب می بیند
کسی که نقش دو عالم ز خط ساغر خواند
بقای عمر مرا در شراب می بیند
ز بال سوخته ی عندلیب، دانستم
هر آنکه از تو جدا شد، عذاب می بیند
ستم مکن که ستمگر همیشه در بیم-
عقوبتی است – که روز حساب می بیند
چنان خراب تو گشتم، به هر چه بادا باد
که دل "عمارت می" هم خراب می بیند
اسفند 1345 - تهران