مُهر اسارت کجاست؟

 حسِ غریبانه ای
 سوی دلم می رود
 شور به پا می کند
 زمزمه ها کرده و
 ناز به ما می کند
 گاه خبرمی دهد
 غافلم ازخویشتن
 درد درونم بزرگ
 زخم دلم پرشکاف
 خنده ام ازبی کسی
 گریه ام از نوبجاست
 مُهر اسارت بدل
 حُکم جهادم کجاست؟
 گول نخوردم که او
 خائن صدچهره است
 گو به اورا که من
 زنده ام از بی کسی
 خنده ام از روزگار
 ناله کجا کرده ام
 شرمم از این بوده چون
 گریه از احکام ناب
 خنده ما نارواست؟
 دین سیاست زده
 خورده سند چون جداست
 حال یقین کرده ام
 حُکم شهادت به دل
 مُهر اسارت کجاست؟