پیچ 1

سر و صورتم را اگر ندهم به کسی برای خودم بی تردید
می ماند اینکه دایره ای رسم کنم دور بعد از این خودم
و رنگ کنم جمجمه هایی را که جمع کرده ام از حوالی موصل و کرکوک
این جمجمه هم عاشق زاری بوده یا که نبوده به بهرام گور چه ربطی دارد ؟
و این نامه اگر به دست او برسد / یکراست می رود
و سان می بیند از رژه ی ژنرال هایی که جز در جنگ عنکبوتی با خودشان / هرگز به تختخوابی در ته یک تونل بسته نشده اند .
بردار کلاهت را / تا سرداران شکست خورده ی من
دوشیزه ای را ستایش کنند / که سر از شاهنامه درآورده .
تا لانه ی مار و مور شود / و کور شود چشمی که جز برای دیدن من
از حدقه بیرون نیامده
ژنرال ها نیز مدال افتخارشان را به شانه می کارند / با دست همین دیوانه ای که
از این گور به آن گور پا به فرار گذاشته
و تحت تعقیب هیچ مارمولکی
در عینکی بالاتر از سیاهی مخفی شده ست
شاید این مگسی که در فنجان چای من افتاده خوشبختی فرعونی را تضمین کند که منم
از دنده ی چپ بلند بلند می شوم از تو به اکراه فاصله می گیرم
پرچ می شوم به پنجره ای که به استخوان های ته گودال میخکوب شده
بپر / از منقار کوهی بپر که اسم خودش را پرنده گذاشته
تا کمی از سطح عمق و کمی از عمق سطح بخندیم
میخی در سنگی اگر مه / در وسط میز کار چرا فرو نکنم ؟
مرکز ثقل زمین از رژه ی مورچگانی معلوم می شود
که به هوای موم و عسل به جسد های کلماتی چسبیده اند
که ورد زبان تو / به جان تو! بوده اند
تو از رژه ی ژنرال هایی بازدید کن که در جنگ تن به تن با خودشان
به جای شیر بز کوهی روزی دو سه بار / سر می کشند
لیوانی از شکست / شکستن / شکسته شدن را
من اگر نمی شکنم / می شکنم شست دست فقط شکسته شدن را
و این پل روگذر از هر کجا که بخواهم اگر چه نمی خواستم برای من آورده
مضمون هایی تراش نخورده که آخر شب روی زمین پخش و پلا شده اند
با نک انبر هم اگر انتخاب کنم / کودکان فراری به کنار
کتاب هزار و یکشب من با و تا گریه - خنده های زنان خیابانی چه طور کنار بیاید ؟
دیگر چه فرقی دارد / ندارد ؟ اگر امشب برای من
باز کنی فرضا فرقت را از وسط
یا بتراشی ابروهایت را از ته
مرکز ثقل زمین من از خط زلزله می جوشد
و این چه ربطی به تو دارد ؟