دكتر
غزال زاهد، روانپزشك و مشاور خانواده در اين‌باره مي‌گويد: در مسير زناشويي
حالات مختلفي ممكن است رخ دهد، اما در زندگي‌هاي موفق عشق كمرنگ‌تر
نمي‌شود، بلكه حالت و تظاهر به آن ممكن است فرق كند و ميزان فداكاري و تعهد
به زندگي مشترك بيشتر مي‌شود.
او
مي‌افزايد: عشق بين زوج‌ها 3 جزء اصلي دارد؛ تعهد به يكديگر، صميميت و
احساس نزديكي و جاذبه جنسي. تعهد به يكديگر يعني وفاداري در همه زمينه‌ها و
احساس مسووليت نسبت به همسر، صميميت و احساس نزديكي يعني اين‌كه بتوانيم
با همسر خود دوست باشيم و غير از مسائل روزمره با هم حرف بزنيم و لحظات
خوشي كنار هم داشته باشيم، با هم راحت درد دل كنيم و حرف‌هاي خصوصي خود را
به هم بزنيم. جاذبه جنسي نيز از مسائل مهم بين زن و شوهر است، زيرا اگر بين
زن و شوهر جاذبه جنسي وجود نداشته باشد، زندگي زناشويي آنها كامل نمي‌شود.
اين
متخصص ادامه مي‌دهد: در صورت متزلزل شدن هر يك از اين اجزا يا همه آنها،
روابط بين زن و شوهر رو به سردي رفته و ميزان علاقه‌مندي بين آنها كاهش
مي‌يابد. اگر زوج‌ها تعهد به يكديگر را فراموش كنند يا به هم احساس نزديكي و
صميميت نداشته باشند يا براي هم عاري از جاذبه جنسي باشند، علاقه‌مندي
آنها به يكديگر
تحت الشعاع اين سه جزء قرار مي‌گيرد. البته
نبايد فراموش كرد كه اين سه مورد به هم وابسته‌اند و هر يك روي ديگري تاثير
مي‌گذارد. مثلا ممكن است نداشتن تعهد به هم باعث دور شدن از هم يا نداشتن
جاذبه جنسي باعث خلل در تعهد به يكديگر شود.
نشانه‌هاي بي‌علاقگي
براي درك بي‌علاقگي همسرمان به خود، بايد به نشانه‌هاي رفتاري او توجه و با دقت آنها را ريشه‌يابي و بررسي كنيم.
دكتر
زاهد، نشانه‌هاي بي‌علاقگي در زوج‌ها را اين‌گونه مي‌شمارد: احساس نااميدي و
غم و تنهايي، عصبانيت و تحريك‌پذيري، توجه كمتر به همه و احساس نياز براي
برقراري روابط عاطفي خارج از محدوده زناشويي با غيرهمجنس، كاهش تعهد به طرف
مقابل و درست انجام ندادن مسووليت‌هاي معمول، كاهش تمايل جنسي به هم و در
مجموع كاهش صميميت و كمتر شدن گفت‌وگو‌ها و درد دل‌هاي روزانه بين زن و
شوهر.به گفته كارشناسان، وقتي زني به همسرش بي‌علاقه مي‌شود در او رفتارهاي
متفاوتي مي‌بينيم مثلا دائما شوهر خود را مسخره مي‌كند و از او ايراد
مي‌گيرد، غرور او را مي‌شكند و در جمع به او بي‌احترامي مي‌كند. زنان وقتي
به شوهر خود بي‌علاقه مي‌شوند، نمي‌توانند به نياز‌هاي جنسي او پاسخ دهند و
دائما دنبال بهانه‌اي براي دور شدن از همسر خود مي‌گردند.
همچنين
وقتي مردي به همسرش بي‌علاقه مي‌شود، تحريك‌پذيري او نسبت به رفتارهاي
همسرش بيشتر مي‌شود، يعني با كوچك‌ترين برخوردهاي همسرش از كوره در مي‌رود و
دنبال بهانه مي‌گردد كه سر همسرش داد بزند و او را تحقير كند. مردان با
تحقير همسرشان ـ وقتي به او بي‌علاقه‌اند ـ آرام مي‌شوند. اين مردان ديگر
به برنامه‌هاي خانوادگي علاقه نشان نمي‌دهند و سر خود را با كار و
فعاليت‌هاي فردي گرم كرده و به بهانه‌هاي مختلف از خانه فرار مي‌كنند.
براساس تحقيقات انجام شده، ميزان خيانت در ميان مردان به دليل بي‌علاقه شدن
به همسر خود بيشتر از زنان است.
وي
مي‌گويد: براي اين‌كه نشانه‌هاي بي‌علاقگي را در همسر خود بيابيد، خصوصيات
كلي وي را به ياد داشته باشيد و به تغييرات ناگهاني او در رفتار و احساساتش
دقت كنيد، اگر او قبلا روي مسائلي مربوط به شما حساسيت نشان مي‌داد و
اكنون به يكباره نسبت به آن مسائل بي‌تفاوت شده است، اگر قبلا با شما
مهربان و انعطاف‌پذير بوده، ولي حالا با شما نامهربان و سنگدل شده، اگر
رفتارش با فرزندان و افرادي كه شما به آنها علاقه‌منديد، بد شده است، اگر
از با شما بودن فرار مي‌كند و از موقعيت‌هايي كه با هم تنها مي‌شويد اجتناب
مي‌ورزد، ممكن است به دليل بي‌علاقه بودن به شما باشد. حال كه متوجه تغيير
رفتار همسرتان شديد بايد به جستجوي دليل بپردازيد، گاهي اين تغييرات
رفتاري به دليل بي‌علاقگي به شما نيست و ممكن است دليل ديگري داشته باشد.
مهم‌ترين
كار پس از كشف بي‌علاقگي در خود يا همسرمان يافتن دليل اين بي‌علاقگي است
تا بتوانيم آن را برطرف كرده و عشق ميان خود و همسرمان را دوباره زنده
كنيم.
دكتر
زاهد نداشتن اطلاعات كافي در مورد زندگي پس از ازدواج و آشنا نبودن با
مسووليت‌هاي پيش‌رو، فشار‌هاي رواني زياد طي زندگي مشترك از سوي محيط،
مشكلات در برقراري ارتباط جنسي صحيح، برقراري روابط خارج از زناشويي از سوي
يك يا هر دو زوج، نداشتن بينش در اين رابطه كه معادلات زندگي مشترك ممكن
است با معادلات زندگي قبلي با والدين متفاوت باشد، بي‌توجهي به نياز‌هاي
طرف مقابل، وقت كافي براي همسر نگذاشتن به معني درگير شدن در فعاليت‌هايي
كه وقت بودن با همسر را از فرد مي‌گيرد و مشكلات هيجاني و شخصيتي در هر يك
از زوجين را از دلايل ايجاد بي‌علاقگي مي‌داند.
اين
متخصص ادامه مي‌دهد: در يافتن دلايل بي‌علاقه شدن همسرتان اول از همه به
خود و رفتارتان مراجعه كنيد و ببينيد ممكن است كدام خصوصيت و رفتار باعث
دوري همسرتان از شما شده باشد.
مثلا
مشكلات زندگي، كاري و مالي مي‌تواند روي همسرتان تاثير بگذارد. در مواقع
بروز اين مشكلات مردان به دليل بار مسووليتي كه دارند، دچار استرس مي‌شوند و
اگر همسرشان با آنها همراه نشود و به آنها سركوفت و غر بزند و سرزنش كند و
اين حس برايشان ايجاد شود كه همسرشان در مواقع سختي و مشكلات همراه آنها
نيست، ممكن است از زندگي زناشويي خود زده شده و نسبت به همسرشان بي‌علاقه
شوند.زنان نيز در مواقع سختي و مشكلات احتياج به دلگرمي و همراهي دارند و
اگر احساس كنند همسرشان از مسووليت شانه خالي مي‌كند و نمي‌تواند تكيه‌گاه
خوبي در مشكلات براي خانواده‌اش باشد و در واقع استحكام و قدرتي از همسرش
نبيند، ممكن است نسبت به او بي‌علاقه شود. دكتر زاهد مي‌افزايد، قطعا
به‌واسطه تفاوت‌هاي فرهنگي و تفاوت ديدگاه بين زوج‌ها، اختلافات معمول
روزمره وجود دارد كه گاهي شدت يافته و به تعارض بين آنها و حتي
بي‌علاقگي‌هاي مقطعي مي‌انجامد. گاهي ممكن است بي‌علاقگي همسرتان مربوط به
شما نباشد، مثلا استرس‌هاي محيطي و بخصوص مشكلات اقتصادي و رخداد‌هاي
غيرمنتظره استرس‌زا نيز مي‌تواند جرقه ايجاد چنين حالتي باشد. لازم است در
چنين مواردي ضمن تلاش براي صحبت كردن درخصوص موضوع مربوط، همدلي و درك
متقابل خود از حالات احساسي طرف مقابل را نيز نشان دهيم و به همسر خود
بفهمانيم كه متوجه احساس خشم، رنجش و آزردگي او شده‌ايم و مي‌كوشيم اين جو
عاطفي را برطرف كنيم.
چند توصيه
1ـ
مشكلات زندگي را رفع كنيد. وقتي در رابطه با همسرتان مشكلي را احساس
مي‌كنيد از آن نگذريد و در رفع آن بكوشيد. اولين قدم در رفع مشكل پذيرش آن
است.
2ـ
زندگي را براي خود و همسرتان شيرين كنيد. زندگي تمامش مشكل و سختي نيست و
نبايد باشد و اين دست شماست. براي همسرتان وقت بگذاريد و با هم تفريح كنيد.
گاهي استرس و نگراني‌هاي خود را كنار بگذاريد و آن را به همسرتان منتقل
نكنيد.
3ـ
اگر دوست داريد همسرتان هميشه به شما علاقه‌مند باشد، به خواسته‌هاي او
توجه و آنها را عملي كنيد. گاهي برخي خواسته‌ها كليدي‌‌بوده و از بقيه
مهم‌تر هستند ، مثلا زنها بزرگ‌ترين خواسته‌شان از همسرانشان اين است كه
به آنها محبت كنند، چه معنوي و چه مادي، زنان دوست دارند مورد محبت همسرشان
قرار بگيرند. بيشتر مردها هم دوست دارند مورد احترام واقع شوند و زنان
خوشرويي داشته باشند، زني كه سرزنش‌كننده نباشد.
4ـ خـودخواه نباشيد و خود را برتر ندانيد. خودخواهي و خود بزرگ‌بيني يكي از بزرگ‌ترين آفت‌هاي زندگي مشترك است.
5 ـ
به يكديگر احترام بگذاريد و حريم هم را رعايت كنيد. هر كدام از شما
انسان‌هايي مستقل هستيد و قرار نيست كه با ازدواج استقلال خود را از دست
بدهيد، بلكه بايد استقلال بيشتري هم به دست بياوريد. احترام كلامي و قلبي
به همسرتان و هر آنچه به او مربوط مي‌شود اعم از خانواده، كار، علايق و...
در چارچوب زندگي مشترك مي‌تواند نهال عشق شما را به درختي تنومند تبديل كند
و بعكس بي‌احترامي و تجاو‌ز به حريم همسرتان و گرفتن استقلال او در زندگي
مشترك وي را از شما دورتر مي‌كند.
زندگي مشترك تنها با آبياري نهال
عشق شيرين و لذتبخش مي‌ماند و نگهداري از اين نهال البته كار آساني نيست،
اما با كمي دقت و تامل در رفتارهايمان شدني است.
