نامی پر شوکت

 یک شب از دنیای دیگر آمدن این آوا بگوش
 کای در این غفلت شده لختی در این حسرت بمان
کاین قد رعنای دلبر در ورای چشم توست
 تا توانی در طلسم یار با عزت بمان
مام میهن پر گشود این جلوه گاه زندگی
در بر این آسمان آبی غیرت بمان
 نام این معبود را یاران مزین کرده اند
 در صفای کعبه ی خوش صورت و سیرت بمان
در کجا خواهی تو پیدا کردن این عشق عظیم ؟
 تا ابد در سوز این نامی پر شوکت بمان
 گر شوی در آسمان اعتلایش اختری
همچو اشک اندر دل دریای بی قیمت بمان