روانشناسی مُدرن

صحبت از کار خانگی زنان است که از قرار شغل هم محسوب نمی شود، چرا که کار دستمزدی نیست .
مشکلی است که همه ما به نوعی با آن مواجه ایم . برخی از ما بیش تر و برخی کم تر. برخی از ما با جروبحث و تلاش فراوان همسرانمان را به انجام بخشی از مسوولیت های خانگی قانع کرده ایم که البته در بیش تر موارد مسوولیت واقعی با ماست و همسرانمان گاهی به «لطف » به ما در انجام برخی کارها یاری می رسانند. برخی از ما نیز بخشی از مسوولیت هایمان را به مادرانمان واگذار کرده ایم و آنان هم چنان در چرخه انجام وظایف تکراری و سنگین خود و ما گرفتارند. از فرزندانمان نگهداری می کنند، برایمان سبزی پاک می کنند و غذایمان را آماده می کنند تا کار بیرون از منزل دخترانشان به وظایف خانوادگی آنان آسیبی نرساند،

چون به هر حال زن شاغلی که نتواند به «خوبی » «وظایف مادری » و «همسری » خود را انجام دهد باید احساس شرمساری کند و مادران کوله بار خود را سنگین تر می کنند تا دخترانشان اول «همسر» و «مادر» باشند و بعد زن شاغل .
آنچه در این جا ارایه می شود گزارشی توصیفی از چگونگی تقسیم کار خانگی زنان متاهل ساکن شهر تهران است . این گزارش بخشی از تحقیق «عوامل اجتماعی موثر بر پنداشت از خود زنان » است . از آن جا که تقسیم کار جنسی در خانواده و اجتماع نقش بسیار زیادی در شکل گیری هویت جنسیتی زنان و مردان بازی می کند و محققان فمینیست بسیاری بر نقش مهم آن تاکید کرده اند، در این تحقیق نیز بر این عامل به عنوان متغیری مهم در تبیین «پنداشت از خود زن » تاکید شده است .
در این مقاله ابتدا نظرات برخی محققان در ارتباط با تقسیم کار جنسی در درون خانواده و کار خانگی ذکر می شود و سپس نتایج توصیفی بررسی تقسیم کار خانگی ارایه می شود .