من در خانواده‌ای پر تنش زندگی می‌کنم که هریک از خواهران و برادرانم و فرزندانشان به دلایلی با مشکلاتی حاد مواجهند. به همین دلیل همه ذهنم درگیر آنهاست و آرامش ندارم. برایشان خیلی وقت می‌گذارم و همه سعی‌ام را می‌کنم که بتوانم باری از دوش آنها بردارم و کمکی کنم، اما همسرم برعکس در خانواده‌ای آرام و بی‌دغدغه زندگی می‌کند و می‌توان گفت هیچ‌کدام مشکل زیادی ندارند و در نتیجه کاری هم به کار یکدیگر ندارند. همین مساله موجب شده ما همدیگر را نتوانیم درک کنیم و گاه با یکدیگر بر سر همین مساله مشاجره داریم. لطفا بگویید من باید چگونه رفتار کنم که هم به خانواده‌ام برسم و هم در زندگی خودم دچار مشکل نشوم.
پاسخ مشاور: این درست است که ما خانواده‌هایمان را دوست داریم و نمی‌توانیم از کنار مشکلاتشان بی‌تفاوت بگذریم و اگر کمکی از دستمان بر می‌آید برایشان انجام ندهیم. اگر چنین باشد که اصولا دیگر نباید نام انسان را بر خود بگذاریم، اما شما باید به چند نکته اساسی توجه داشته باشید. نخست این‌که اولویت شما باید زندگی خودتان باشد. حواستان باشد گرفتار شدن در مشکلات اعضای خانواده باعث نشود زندگی خودتان هم پر تنش شود. اگر همسرتان حس کند که زندگی مشترک‌تان برای شما مهم نیست و همه وقت خود را برای حل مشکلات خانواده گذاشته‌اید، بدون شک نسبت به شما به مرور زمان سرد می‌شود و حتی ممکن است به جدایی فکر کند.
نکته دوم این است که ما وقتی ازدواج می‌کنیم و وارد یک زندگی جدید می‌شویم سطح روابطمان با خانواده باید تغییر کند. شما دیگر آن خواهر و برادر دوران مجردی نیستید که بتوانید هر لحظه در اختیار خانواده باشد. شما الان متعلق به زندگی و خانواده دیگری هستید، بنابراین در نظرداشته باشید در ارتباط با خانواده دچار افراط نشوید.
همسرتان را جای خودتان بگذارید. اگر مساله برعکس بود و او مدام درگیر مشکلات و رتق و فتق امور خانواده‌اش بود و توجهی به خانواده نداشت، شما می‌پذیرفتید؟ مسلما پاسخ منفی است. به نظر می‌رسد بهترین راه این است که ابتدا در فضایی دوستانه با همسرتان صحبت کنید و شرایط خانواده خود را برایش توضیح دهید و از او بخواهید تا رفع مشکلات با شما همراهی کند.
سپس برای خودتان در وقت گذاشتن برای خانواده محدودیت قائل شوید. این‌طور نباشد که هر لحظه و در هر شرایطی آماده رفتن نزد آنها هستید و می‌توانید نقش یک مشاور بیست و چهار ساعته و آنلاین را برایشان بازی کنید. با آنها هم صحبت و بگویید که به هر حال شما متاهلید و مسئولیت مهم‌تری هم دارید.
نکته آخر هم این‌که حل برخی از مشکلات ما دست خودمان است و بعد هم توکل به خدای مهربان که با گذشت زمان و هر گاه وقتش برسد حل خواهد شد. گاهی اصرار برای حل مشکلی در یک زمان کوتاه آب در هاون کوبیدن است و حاصلی چون هدر رفت انرژی ما ندارد. کمی تامل کنید و بگذارید مشکلات با درایت و صبوری آرام‌آرام حل شود.
منبع:جام جم
