انسان
در طول تاریخ به راه های مختلفی برای ارسال پیام خود به دیگران و در واقع
ارتباط با هم نوع خود دست یافته است. اما بیشک مهم ترین و در عین حال
سادهترین نوع برقراری ارتباط انسان ها با یکدیگر ارتباط کلامی است. از
زمان کشف زبان و استفادهی بشر از آن برای انتقال پیام به دیگران هزاران
سال می گذرد. اما با این وجود هنوز هم عدهی قابل توجهی از افراد از
مهارت و شیوهی صحیح و اصولی ارتباط کلامی ناآگاه هستند.
در واقع اگر ارتباط کلامی و صحبت کردن را نوعی مهارت در وجود افراد
برشماریم که قطعاً هم این چنین است، برخی افراد نسبت به کسب مهارت در این
مسأله بیتفاوت اند و آن را مسأله ای ناچیز و بیاهمیت می دانند. حال آن که
افرادی که در سخن گفتن و ارتباط کلامی مهارت دارند، بسیار بهتر و مؤثرتر
در زندگی خود عمل می کنند و مسلماً در تمام ابعاد زندگی نسبت به افراد فاقد
مهارت بهتر و موفق تر عمل می نمایند. منظور از مهارت در سخن گفتن صرفاً
استفاده از زبان و بیان کلمات نیست، بلکه در اینجا اصول و روش های صحیح
استفاده از کلمات است که مورد اهمیت قرار می گیرد. پس طبق این تعریف افراد
فاقد مهارت در ارتباط کلامی صرفاً افرادی نیستند که در بیان کلمات مشکل
دارند، بلکه کسانی اند که از اصول صحیح ارتباط کلامی و صحبت کردن بی اطلاع
اند. در زندگی مشترک نیز مهارت در برقراری ارتباط کلامی بسیار مهم و حائز
اهمیت محسوب می گردد و قطعاً در کیفیت زندگی زوجین نقش بسزایی را اعمال می
نماید.
صحبت کردن و ارتباط کلامی میان زوجین اصلی ترین شیوهی ارتباطی میان آنان
محسوب می گردد و کسانی که قصد دارند زندگی مشترک موفقی را برای خود رقم
بزنند، قطعاً نسبت به این مسأله توجه خاصی دارند. معیارهای بسیاری برای یک
ازدواج موفق تاکنون از سوی کارشناسان و متخصصین امر شناسایی گردیده، اما
بیتردید یکی از مهمترین و اساسیترین آن ها رعایت اصول صحیح ارتباط کلامی
و سخن گفتن و همچنین بیان صادقانهی افکار و احساسات از طریق بیان کلمات
مناسب در زوجین است.
در واقع هیچ زوج موفقی را نمی توان یافت که در ارتباط کلامی میان یکدیگر
دچار مشکل باشند. چراکه شیوهی صحیح سخن گفتن میان زوجین، خود به تنهایی
یکی از عمده ترین شاخصه های زندگی موفق بشمار می آید. یک زوج موفق از طریق
برقراری ارتباطات کلامی مؤثر در واقع طرف مقابل را به معنای واقعی کلمه
شریک خود می دانند و از این طریق عشق و صمیمت را در زندگی مشترک خود افزون
می سازند. آنان افکار و احساسات را که در ذهن و قلب خود دارند به همسرشان
بیان می کنند. البته نباید از نقش کلیدی انتخاب نحوهی بیان در این مواقع
غافل شد. به عبارت دیگر نحوهی بیان به خودی خود می تواند باعث افزایش عشق و
علاقه شود و از سوی دیگر نحوهی بیان نامناسب احساس و افکار نه تنها باعث
از بین رفتن فاصله و نزدیکی زوجین به یکدیگر نمی شود، بلکه آن ها را از
یکدیگر دور می سازد. به طور مثال هنگامی که با لحنی صمیمانه احساس و افکار
خود را بروز می دهید، قطعاً از طرف مقابل نیز صمیمیت و مهربانی جذب و
دریافت می کنید. اما اگر با لحن خشن و خصمانه سخن می گویید، بدون شک چیزی
که از سوی همسرتان روانه میشود عشق و محبت نیست، بلکه همسر شما همان چیزی
را به شما می گوید که شما به او گفتهاید. زوج موفق در تمام لحظات زندگی از
روش اول بهره می برند و روش دوم هیچ جایگاهی در رفتار آنان ندارد.
برخی عقیده دارند که نباید احساس و افکار مثبت خود را دائم از طریق سخن
گفتن به همسرشان خاطر نشان کنند. این افراد گاهی از طریق حالت چهره، طرز
رفتار و شیوه های این چنین نسبت به همسر خود ابراز عشق می کنند. اما در
برخی مواقع همسر آنان متوجه عشق و علاقهی آن ها نمیشود و همین مسأله باعث
ایجاد تنش می گردد.
این افراد از این مسأله غافل اند که بهترین روش برای ابراز عشق و علاقه به
همسر از طریق بیان کلمات و جملات محبتآمیز است. البته این به این معنی
نیست که حرف زدن تنها روش ابراز عشق است، اما بدون شک راحتترین و
صریحترین روش بشمار می رود. این افراد باید در نظر بگیرند که همسر آن ها
هم مانند خودشان یک انسان است و همانگونه که آنها نمی توانند ذهن دیگران
را بخوانند همسرشان نیز از توانای ذهنخوانی برخوردار نیست. پس بهترین روش
برای احساسات قلبی و افکار ذهنی آنان این است که این افکار را از طریق صحبت
کردن از حالت ذهنی به حالت عینی مبدل سازند. چراکه چیزی که با گوش شنیده
می شود و با چشم دیده می شود، قطعاً از قدرت بالاتری برخوردار است. پس از
قدرت کلمات غافل نشوید و همواره از جادوی آن ها برای هر چه بهتر ساختن
زندگی مشترک خود بهره گیرید.
منبع:کتاب مهارتهای ارتباطی همسران، محمدکاظم عاطف وحید، فهیمه لواسانی، احمدرضا محمدپور، انتشارات آهنگ قلم.