آتش و بامداد ایران

آتش افروخته بودید
تا بدان را بدان بسوزانید!
همه تن ها پر از وسوسهء شوق
همه سرها پر ز اندیشه ناب؟
یک به یک..
سر به سر ....
تن به تن............
همه سودای رهائی بود اندیشهء تان!!!
زکه آموخته بودید اما که رهایی چیست؟
کین چنین بی پروا..
هدیه کردید هزاران گور بی نام...
داستان فخرتان اسطوره ای شد از جنایت ...
آندم که فریاد بر آوردید ..
آزادی و دین هدیهء فرداست؟

ننگتان باد ای جنایت پیشگان ای دین نشینان !

چو فردا آمده آزادی و دین کو؟
مزخرف گوئی و یاوه سرائی جای آزادی گرفته !!
واما دین مزدور به شمشیر آورده
به راستی
بیرون آمده ز پرده!!!
ننگتان باد ای چو سم نعلین بر پاهایتان و
خر پوستین عبا نامیده بر دوشانتان!!

جز خرافات چه افزودید جای مرهم بر زخم؟
نه نه هرگز چنین خوش خدمتی
کس نکرده پیش کش بر مردمان!!
دار و تیرک ...حزب و حزب الله
شب بر سینه زنید تا صبح غوغا میکنید
هرکه گوید این ز چیست
نام او مرتد و کافر میبرید
شب بر سجده چو حیوان میکنید!
روز از ره نرسیده فکر اعدام میکنید!
از چه کشتید هزاران زن و کودک؟
از چه بستید به گلوله مام میهن؟
از چه خشکاندید بوستان سبزمان را ؟
و چه باج تلخ بر دژخیم دادید؟
با شمایم ای شغالان کثیف ای ایران ستیزان!
هر چه در خود بهر مزدوری توان دارید
گردانید هویدا..
چو فردای زمین پاک ایرانی رسد
ایران شود بیدار...
ازسر زدن خورشید تابان شبتان نابود گردد
چو کاوه که به ضحاک چشاند قدرت فرزند ایرانی
شما هم چو پدر جد کثیف و سیه روی شوید
در بند زنجیر درستی و درستان و فرزندان ایران....